Życiorys Erazma Parczewskiego
Erazm Parczewski herbu Nałęcz, urodzony 12 czerwca 1826 roku w Ociążu, zmarł 12 lipca 1915 roku w Belnie. Był polskim działaczem społeczno-narodowym na Pomorzu i Warmii.
Był synem Bogusława i Magdaleny Parczewskich. W 1848 roku uczestniczył w powstaniu wielkopolskim, gdzie został wzięty do niewoli i osadzony w twierdzy kostrzyńskiej. Maturę zdał w 1849 roku w Królewskim Katolickim Gimnazjum w Ostrowie Wielkopolskim, a następnie studiował prawo na Uniwersytecie Śląskim we Wrocławiu. Po ukończeniu studiów pracował krótko w sądzie, a potem przez kilkanaście lat zarządzał majątkiem Lewków.
W 1864 roku ożenił się z Teklą z Wolszlegierów i osiedlił się na Kociewiu. Zaangażował się w działalność społeczno-polityczną, pełniąc różne funkcje w organizacjach lokalnych. Był członkiem Prowincjonalnego Komitetu Wyborczego dla Prus Zachodnich i Warmii, a w latach 1886–1907 pełnił funkcję prezesa. W latach 1874–1877 był posłem do parlamentu Rzeszy z ramienia ludności polskiej okręgu Świecie oraz członkiem Koła Polskiego w Berlinie.
Wśród organizacji, w których działał, można wymienić:
- Towarzystwo Naukowe w Toruniu
- Dyrekcja Towarzystwa Pomocy Naukowej dla Młodzieży Prus Zachodnich
- Towarzystwo Przemysłowców i Śpiewaków
- Towarzystwo Rolnicze w powiecie świeckim i chojnickim
Parczewski reprezentował Pomorze na zebraniu Towarzystwa Oświaty Ludowej w Poznaniu w 1872 roku. Brał udział w licznych polskich wiecach, szczególnie w czasie wyborów, a w 1898 roku pełnił funkcję przewodniczącego Komitetu Wyborczego na Warmii.
Małżeństwo Erazma i Tekli Parczewskich miało pięciu synów, w tym znanego lekarza i działacza społecznego Bogusława Parczewskiego (1869–1935). Erazm i Tekla zostali pochowani na cmentarzu parafialnym w Jeżewie.
