Eradykacja chorób zakaźnych
Eradykacja choroby, z łac. eradicatio, oznacza całkowite zwalczenie zakaźnej choroby na całym świecie oraz eliminację patogenu z organizmów ludzkich, zwierzęcych i środowiska. Do tej pory eradykację osiągnięto w przypadku dwóch chorób:
- Ospa prawdziwa – uznana za zwalczoną przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) w 1980 roku.
- Księgosusz – uznany za zwalczony przez Organizację Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) w 2010 roku.
Obecnie wirusy ospy prawdziwej są przechowywane w laboratoriach w celach naukowych.
Przyszłe cele eradykacji
WHO wyznaczyło dwie kolejne choroby zakaźne do globalnej eradykacji:
- Drakunkuloza (rezolucja WHO z 1986 roku).
- Choroba Heinego-Medina (rezolucja WHO z 1988 roku).
Eradykacja w terapii
Termin „eradykacja” odnosi się także do terapii usuwającej drobnoustroje z organizmu, na przykład bakterii Helicobacter pylori z błony śluzowej żołądka, co ma na celu leczenie i zapobieganie nawrotom choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy.
W terapii tej stosuje się zazwyczaj schemat leczenia obejmujący:
- lek z grupy inhibitorów pompy protonowej,
- klarytromycynę lub metronidazol,
- amoksycylinę.
Podsumowanie
Eradykacja chorób zakaźnych jest kluczowym celem globalnych organizacji zdrowotnych. Dotychczas udało się całkowicie wyeliminować ospę prawdziwą i księgosusz, a kolejne choroby, takie jak drakunkuloza i choroba Heinego-Medina, są na drodze do eradykacji. W kontekście terapii, eradykacja odnosi się również do skutecznego usuwania patogenów z organizmu, co jest istotne w leczeniu chorób wrzodowych.
