„`html
Ephraim Kishon
Ephraim Kishon (hebr. אפרים קישון, ur. 23 sierpnia 1924 w Budapeszcie, zm. 29 stycznia 2005 w Appenzell) był izraelskim pisarzem, satyrykiem, felietonistą oraz reżyserem. Jego życie toczyło się w czasach burzliwych wydarzeń historycznych, które miały wpływ na jego twórczość.
Życiorys
Kishon, urodzony jako Ferenc Hoffmann, przeszedł przez dramatyczne doświadczenia II wojny światowej, w tym przebywanie w obozach koncentracyjnych. Uciekł z transportu do Sobiboru i ukrywał się jako robotnik. Po wojnie wrócił na Węgry, zmieniając nazwisko na Kishont. W 1949 roku osiedlił się w Izraelu, gdzie jego imię zostało zhebraizowane na Ephraim Kishon.
Pisarz tworzył w języku nowohebrajskim, co odzwierciedlało jego patriotyzm. Miał troje dzieci i dwukrotnie ożenił się, a po śmierci drugiej żony, ożenił się z austriacką pisarką Lisą Witasek. Kishon zmarł w Szwajcarii, a jego ciało spoczęło na Cmentarzu Trumpeldor w Tel Awiwie.
Twórczość literacka
Ephraim Kishon był autorem wielu książek, które zostały przetłumaczone na około 40 języków. Otrzymał liczne nagrody, w tym:
- Izraelska Nagroda Sokołowa (1950)
- Nagroda Bialika (1998)
- Państwowa Nagroda Izraela (2002)
W Polsce opublikowano m.in.:
- A fe, Dawidzie, Kraków 1994
- Abraham nic tu nie zawinił, Kraków 1994
- Jedzenie jest moim ulubionym daniem, Kraków 1996
- W tył zwrot, pani Lot!, Wrocław 1988
- Z zapisków podatnika, Kraków 1994
Filmografia
Kishon był również aktywny w branży filmowej, gdzie jego scenariusze zdobyły uznanie na międzynarodowych festiwalach. W 1964 roku otrzymał Golden Gate Award za film Sallah Shabati, który był nominowany do Oscara.
Wybrane filmy Kishona:
- 1964 – Sallah Shabati: reżyseria, scenariusz
- 1970 – Ha-Shoter Azulai: reżyseria, scenariusz
- 1978 – Ha-Shu’al B’Lool Hatarnagalot: reżyseria, scenariusz
Linki zewnętrzne
Oficjalna strona Ephraima Kishona
„`
