Reklama

Energoelektronika

Energoelektronika, będąca częścią elektroniki przemysłowej, koncentruje się na zastosowaniach układów elektronicznych dużej mocy, w szczególności w regulowanych napędach elektrycznych. Zajmuje się analizą, projektowaniem, sterowaniem i wytwarzaniem urządzeń półprzewodnikowych oraz układów energoelektronicznych.

Reklama

Układ Energoelektroniczny

Układ energoelektroniczny składa się z przekształtników energoelektronicznych oraz układu sterującego, który może być realizowany przez mikrokontrolery, DSP lub FPGA. Umożliwiają one stosowanie zaawansowanych algorytmów sterowania, co jest kluczowe w nowoczesnych systemach napędowych.

Rodzaje Przekształtników Energoelektronicznych

Wśród przekształtników energoelektronicznych wyróżnia się:

Reklama

Prostowniki (AC/DC)
Choppery (DC/DC)
Falowniki (DC/AC)
Przemienniki częstotliwości (AC/AC)

Historia Energoelektroniki

Początki energoelektroniki sięgają przełomu XIX i XX wieku. Kluczowe wynalazki to:

1895 – mostek Graetza
1901 – prostownik rtęciowy
1923 – tyratron
1933 – ignitron
1948 – wynalezienie tranzystora, co zainicjowało rozwój energoelektroniki półprzewodnikowej

Od lat 80. XX wieku rozwój technologii, w tym tranzystorów IGBT, pozwolił na znaczące zwiększenie efektywności i możliwości przekształtników.

Normalizacja w Energoelektronice

W Polsce normalizacja przyrządów półprzewodnikowych mocy i urządzeń energoelektronicznych prowadzona była do 1993 roku przez Komisję Przekształtników Energetycznych, a od 1994 roku przez Normalizacyjną Komisję ds. Energoelektroniki. Ustalono wiele norm dotyczących przyrządów i układów energoelektronicznych, które obowiązują do dziś.

Międzynarodowa Normalizacja

Na poziomie międzynarodowym, normalizacją zajmują się komitety techniczne Międzynarodowej Komisji Elektrotechnicznej (IEC), w tym TC47 i TC22, które opracowują zalecenia dotyczące terminologii, charakterystyk oraz metod badań.