Encefalopatia Wernickego
Encefalopatia Wernickego, znana również jako encefalopatia alkoholowa, to ostry zespół objawów neurologicznych, który występuje głównie u osób nadużywających alkohol. Główną przyczyną tego schorzenia jest niedobór witaminy B1, co prowadzi do uszkodzeń w obrębie układu nerwowego. Po raz pierwszy opisano ją w 1881 roku przez Carla Wernickego. Rzadką formą tej encefalopatii jest encefalopatia alkoholowa Morela.
Objawy
Do typowych objawów encefalopatii Wernickego zalicza się:
- oczopląs
- porażenie nerwów okoruchowych
- ataksja
- zaburzenia świadomości
Inne możliwe objawy to:
- konfabulacje
- senność
- majaczenie
- bezsenność z lękiem
- strach przed ciemnością
Patogeneza
Encefalopatia Wernickego rozwija się w wyniku diety ubogiej w tiaminę oraz przewlekłego alkoholizmu. Dochodzi do symetrycznych uszkodzeń ciał suteczkowatych, wzgórza oraz istoty szarej okołowodociągowej.
Leczenie
Leczenie polega na suplementacji witaminy B1, a w niektórych przypadkach zaleca się także magnez, który wspomaga wchłanianie tiaminy.
Rokowanie
W większości przypadków objawy ustępują podczas leczenia, choć ataksja, oczopląs i neuropatia obwodowa mogą utrzymywać się. Zespół objawów może zniknąć w ciągu kilku dni lub tygodni, ale istnieje również ryzyko przejścia w zespół Korsakowa.
