Emil Szymon Młynarski
Emil Szymon Młynarski (ur. 18 lipca 1870 w Kibartach, zm. 5 kwietnia 1935 w Warszawie) był polskim dyrygentem, skrzypkiem, kompozytorem oraz współzałożycielem i dyrektorem Filharmonii Warszawskiej w latach 1901–1905.
Życiorys
Młynarski rozpoczął naukę gry na skrzypcach w wieku 10 lat u Leopolda Auera w Petersburgu. Uczył się również kompozycji pod okiem Anatolija Ladowa oraz instrumentacji u Nikołaja Rimskiego-Korsakowa. W 1890 roku rozpoczął karierę solisty, występując w wielu europejskich miastach, w tym w Berlinie i Londynie.
W 1893 roku został pedagogiem w szkole Cesarskiego Towarzystwa Muzycznego w Odessie, a cztery lata później przeniósł się do Warszawy. W 1898 zdobył nagrodę na Konkursie Kompozytorskim im. Paderewskiego za Koncert skrzypcowy d-moll op. 11. Młynarski dyrygował m.in. w warszawskim Teatrze Wielkim oraz pełnił funkcje dyrektora Filharmonii Warszawskiej i Instytutu Muzycznego.
Po I wojnie światowej Młynarski powrócił do Warszawy, gdzie przewodził Konserwatorium Warszawskiemu oraz Operze Warszawskiej. W 1929 roku przeniósł się do Filadelfii, gdzie objął stanowisko w Curtis Institute of Music i dyrekcję Opery Filadelfijskiej. W 1934 roku został prezesem Stowarzyszenia Kompozytorów Polskich.
Życie prywatne
Młynarski był synem Kazimierza Młynarskiego oraz Fryderyki Birnbroth. W 1895 roku ożenił się z Anną Talko-Hryncewicz, z którą miał pięcioro dzieci. Jego stryjeczny wnuk, Wojciech Młynarski, również odniósł sukcesy w muzyce. Emil Młynarski został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1923)
- Złoty Krzyż Zasługi (1933)
Upamiętnienie
Młynarski jest patronem placu w Warszawie oraz ulicy w Suwałkach. Jego imieniem nazwano także szkoły muzyczne w Warszawie i Augustowie. W Filharmonii Narodowej znajduje się tablica pamiątkowa ku jego czci.
Kompozycje (wybór)
- Kartka z albumu op. 1 na fortepian
- Koncert skrzypcowy d-moll op. 11
- Symfonia F-dur „Polonia” op. 14
- Noc letnia, opera (1913)
Bibliografia
Elżbieta Szczepańska-Lange, Emil Młynarski. Życie i działalność w Warszawie i w Wielkiej Brytanii do 1916 roku, Warszawa 2013.
