Emil Kazimierz Kołodziej
Emil Kazimierz Kołodziej (1917-2014) był polskim prawnikiem i politykiem, pełniącym funkcję posła na Sejm PRL oraz ministra przemysłu spożywczego i skupu. Urodził się 2 stycznia 1917 roku w Futomie. Jego kariera polityczna obejmowała wiele lat pracy w Zjednoczonym Stronnictwie Ludowym (ZSL), gdzie był członkiem Naczelnego Komitetu oraz pełnił różne funkcje w strukturach partii.
Życiorys
Kołodziej studiował na Uniwersytecie Lwowskim i Uniwersytecie Warszawskim, uzyskując dyplom w 1940 i 1947 roku. W okresie II wojny światowej był aktywnym członkiem ruchu oporu, a po wojnie związał się ze spółdzielczością wiejską, a także pracował jako adwokat od 1950 roku.
W latach 1957-1969 pełnił funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Handlu Wewnętrznego, a następnie od 1971 do 1980 roku był ministrem przemysłu spożywczego i skupu. Kołodziej był również członkiem Rady Państwa w latach 1980-1985 oraz posłem na Sejm w kadencjach V-IX (1969-1989).
W swojej karierze przewodniczył wielu komisjom sejmowym, w tym Komisji Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego oraz Komisji Rolnictwa. Był również aktywnym działaczem w środowisku łowieckim oraz członkiem Związku Bojowników o Wolność i Demokrację.
Publikacje
W 2004 roku Kołodziej opublikował dwie książki, w tym autobiografię oraz dzieło dotyczące historii swojej rodziny.
Kontrowersje
W 2011 roku Sąd Okręgowy w Warszawie uznał Kołodzieja za winnego przekroczenia uprawnień w związku z głosowaniem za uchwaleniem dekretów o stanie wojennym w 1981 roku.
Odznaczenia
- Order Sztandaru Pracy I klasy
- Order Sztandaru Pracy II klasy
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi
- Medal 10-lecia Polski Ludowej
- Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
- Odznaka „Zasłużony dla województwa rzeszowskiego”
Emil Kołodziej zmarł 23 czerwca 2014 roku i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
