Emerson, Lake and Palmer

Historia zespołu Emerson, Lake & Palmer

Grupa Emerson, Lake & Palmer (ELP) powstała w 1970 roku z inicjatywy pianisty Keitha Emersona i wokalisty Grega Lake’a. Do zespołu dołączył perkusista Carl Palmer, wcześniej związany z The Crazy World of Arthur Brown. Zespół szybko zdobył popularność, łącząc techniki wykonawcze z rockiem i muzyką klasyczną.

Debiutancki album, Emerson, Lake & Palmer, ukazał się w tym samym roku i wprowadził utwory, które stały się klasykami gatunku. Największym przeboju była ballada „Lucky Man”. W 1971 roku zespół wydał Tarkus, który prezentował bardziej dojrzałe brzmienie. Album otwierała dwudziestominutowa suita „Tarkus”, a druga strona zawierała różnorodne utwory, w tym „Bitches Crystal” i „Hoedown”.

Kolejnym znaczącym albumem była Pictures at an Exhibition (1971), rockowa adaptacja utworów Modesta Musorgskiego. W 1972 roku ELP wydało Trilogy, które zawierało utwory takie jak „Endless Enigma” i „Abaddon’s Bolero”. W 1973 roku zespół wydał Brain Salad Surgery, który zawierał sztandarową suitę „Karn Evil 9”.

Po kilku latach przerwy, w 1977 roku, ELP wydało Works Volume 1, który składał się z solowych utworów każdego z członków zespołu. Album odniósł sukces, ale podzielił muzyków na odrębne kierunki artystyczne. W wyniku tego powstały Works Volume 2 i Love Beach, które nie osiągnęły sukcesu i zostały źle przyjęte przez krytyków.

Grupa zniknęła na ponad dekadę, z krótkim epizodem w 1986 roku, kiedy to Emerson i Lake nagrali album z perkusistą Cozy Powellem. Prawdziwy powrót ELP nastąpił w 1992 roku z albumem Black Moon. W 1997 roku zespół po raz ostatni koncertował, w tym w Polsce, gdzie nagrano album Live in Poland.