„`html
Emanuel Ringelblum
Emanuel Ringelblum, znany również jako „Edzio” i „Menachem”, był polsko-żydowskim historykiem, pedagogiem i działaczem społecznym. Urodził się 21 listopada 1900 roku w Buczaczu, a zmarł około 10 marca 1944 roku w Warszawie. Jest najbardziej znany jako twórca podziemnego archiwum getta warszawskiego, które dokumentowało życie Żydów w czasie II wojny światowej.
Młodość i wykształcenie
W młodości Ringelblum uczęszczał do żydowskiego chederu, a później do gimnazjum w Nowym Sączu. Po ukończeniu nauki w 1920 roku, przeniósł się do Warszawy, gdzie rozpoczął studia historyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Działał w młodzieżowych organizacjach syjonistycznych, a jego prace naukowe dotyczyły historii Żydów w Polsce.
Działalność naukowa i społeczna
- W 1927 roku uzyskał doktorat na podstawie dysertacji o warszawskich Żydach.
- Opublikował liczne artykuły i monografie dotyczące historii Żydów, współpracując z różnymi instytucjami naukowymi.
- Angażował się w rozwój żydowskiej nauki i kultury, będąc członkiem wielu organizacji społecznych.
Życie prywatne
Ringelblum ożenił się z Judytą Lewit Herman, nauczycielką, z którą miał syna Uriela. Jego życie osobiste było ściśle związane z jego działalnością społeczną i naukową.
Getto warszawskie i archiwum Oneg Szabat
Po wybuchu II wojny światowej, Ringelblum aktywnie uczestniczył w pomocy Żydom w Warszawie. W listopadzie 1940 roku został zamknięty w getcie warszawskim, gdzie zorganizował podziemne archiwum znane jako Oneg Szabat. Gromadził dokumenty dotyczące życia Żydów, a jego zespół prowadził badania nad sytuacją Żydów w okupowanej Polsce.
Upamiętnienie
- Ulica w Warszawie nosi imię Ringelbluma.
- Ringelblum jest upamiętniony przez Żydowski Instytut Historyczny w Warszawie.
- Pojawił się w filmie dokumentalnym „Kto napisze naszą historię?” z 2018 roku.
Podsumowanie
Emanuel Ringelblum był istotną postacią w historii Żydów w Polsce, jego prace oraz archiwum Oneg Szabat stanowią bezcenne źródło wiedzy o życiu Żydów w czasie II wojny światowej. Jego zaangażowanie w dokumentowanie rzeczywistości getta warszawskiego przetrwało do dziś, stanowiąc ważny element pamięci o Holokauście.
„`
