Eligia Maria Bryłowa
Eligia Maria Bryłowa (z domu Chrzanowska) urodziła się 8 grudnia 1855 roku w Żuchowicach koło Piotrkowa Trybunalskiego, a zmarła 2 czerwca 1927 roku w Kaliszu. Była polską działaczką społeczną oraz autorką pamiętników.
Życie osobiste
Była córką ziemianina Władysława Chrzanowskiego i Emilii z Sapalskich. W 1883 roku wyszła za mąż za Pawła Bryłę, historyka literatury oraz profesora języka polskiego. Para miała dwóch synów: Stefana, inżyniera budownictwa, oraz Stanisława, prawnika i działacza społecznego.
Działalność społeczna
Eligia Bryłowa aktywnie uczestniczyła w życiu społecznym, szczególnie w Stanisławowie, gdzie działała w organizacjach takich jak:
- Towarzystwo Muzyczne im. Moniuszki
- Towarzystwo Dam Dobroczynności
Podczas I wojny światowej była członkinią Komitetu Ratunkowego w Mstowie, gdzie ufundowała przytułek dla dzieci.
Twórczość literacka
Po wojnie mieszkała we Lwowie, Warszawie i Kaliszu. Publikowała artykuły wspomnieniowe, w tym dotyczące powstania styczniowego, które pamiętała z dzieciństwa. Jej prace ukazywały się w takich gazetach jak:
- „Gazeta Narodowa”
- „Słowo Polskie”
Była również autorką Pamiętników, w których dzieliła się swoimi doświadczeniami i refleksjami.
Przypisy i bibliografia
Informacje o Eligii Bryłowej można znaleźć w publikacji Wiktora Hahna, Eligia Bryłowa, zawartej w Polskim Słowniku Biograficznym, tom III, Kraków 1937.
