Eli Whitney
Eli Whitney (ur. 8 grudnia 1765, zm. 8 stycznia 1825) był amerykańskim wynalazcą i przedsiębiorcą, znanym przede wszystkim jako konstruktor odziarniarki bawełny. Jego wynalazek, opatentowany 14 marca 1794 roku, zrewolucjonizował proces oddzielania nasion bawełny od włókien, co znacząco obniżyło koszty uprawy tej rośliny. Dzięki mechanizacji, wydajność pracy wzrosła 50-krotnie.
Znaczenie wynalazków
Whitney przyczynił się również do rozwoju przemysłu poprzez wprowadzenie idei wystandaryzowanych części w produkcji masowej, co znalazło zastosowanie w produkcji karabinów. Pomysł ten był później z powodzeniem wykorzystywany przez wielu przedsiębiorców, w tym Henry’ego Forda.
Kariera i sukcesy
Pomimo trudnej sytuacji finansowej, w 1798 roku Whitney zdobył kontrakt na dostawę 15 tysięcy karabinów dla armii amerykańskiej, zrealizowany do 1809 roku. Jego fabryka w New Haven, Connecticut, stała się wzorem dla innych producentów broni.
Podsumowanie
Eli Whitney był kluczową postacią w amerykańskim przemyśle, którego innowacje przyczyniły się do mechanizacji i standaryzacji produkcji, wpływając na rozwój branży przemysłowej w kraju.
Bibliografia
- A.E. Hartink, Encyklopedia pistoletów i rewolwerów, DEBIT 2002.
