Elektrolit

Definicja elektrolitu

Elektrolit to substancja, która po rozpuszczeniu lub stopieniu ulega dysocjacji, co pozwala na przewodzenie prądu elektrycznego. Można go rozumieć z dwóch perspektyw:

• Perspektywa chemiczna: Elektrolit to substancja, która po rozpuszczeniu w wodzie lub innym rozpuszczalniku (np. amoniaku, dwutlenku siarki) dysocjuje na jony, co umożliwia przewodzenie prądu.
• Perspektywa techniczna: Elektrolitem jest każda substancja zdolna do przewodzenia prądu elektrycznego poprzez ruch jonów między elektrodami.

Wszystkie elektrolity w pierwszym znaczeniu są także elektrolitami w drugim, ale nie odwrotnie. Elektrolity dzieli się na cieczy (płynne) oraz stałe (suche).

Rodzaje elektrolitów

Wodne roztwory soli, kwasów i zasad to przykłady elektrolitów. Dzielą się one na:

• Elektrolity mocne: Całkowicie zdysocjowane na jony, takie jak wodorotlenki litowców i berylowców (z wyjątkiem wodorotlenku berylu i magnezu), oraz kwasy, np. HCl, H₂SO₄, HNO₃.
• Elektrolity słabe: Tylko częściowo zdysocjowane, na przykład H₂S, H₂SO₃, CH₃COOH.

Inne przykłady elektrolitów

Do elektrolitów w drugim znaczeniu należą również:

• Porowate gąbki lub materiały ceramiczne nasączone roztworami soli, kwasów i zasad.
• Usieciowane polimery z kanałami jonowymi, przez które mogą wędrować jony.
• Substancje krystaliczne z kanałami jonowymi lub zdolne do absorbowania i uwalniania jonów.

Elektrolity w medycynie

W kontekście medycznym, elektrolity odnoszą się do zdysocjowanych substancji w płynach ustrojowych lub podawanych w infuzjach. Są kluczowe dla wielu procesów biologicznych i utrzymania równowagi elektrolitowej organizmu.