El Hierro – Wyspa Południkowa
El Hierro, znana również jako Isla del Meridiano, to wyspa w archipelagu Wysp Kanaryjskich, położona najdalej na południe i zachód. Zajmuje powierzchnię 278 km² i według danych z 2003 roku zamieszkiwana jest przez około 10 162 mieszkańców. Wyspa znajduje się pod hiszpańską administracją od czasów podboju przez Jeana de Béthencourt. W 2000 roku została uznana przez UNESCO za rezerwat biosfery, a w 2014 roku stała się całkowicie samowystarczalna pod względem energetycznym dzięki odnawialnym źródłom energii.
Nazwa wyspy
Nazwa „El Hierro” pochodzi od pierwotnych mieszkańców wyspy, Guanczów, którzy nazywali ją Hero. Po hiszpańskich podbojach przekształciła się w „El Hierro”, co w języku hiszpańskim oznacza „żelazo”. W innych językach, takich jak francuski czy niemiecki, wyspa znana jest jako Ferro, co również odnosi się do żelaza.
Południk Ferro
El Hierro przez wieki służyło jako punkt odniesienia dla map i obliczeń geograficznych, szczególnie dla nie-brytyjskich żeglarzy. W II wieku n.e. Ptolemeusz wykorzystał wyspę jako południk odniesienia. W 1634 roku Ludwik XIII i Richelieu uznali południk Ferro za południk odniesienia, przebiegający przez najdalej na zachód wysunięty ląd „Starego Świata”. Obecnie, według systemu współrzędnych, południk Ferro znajduje się na 17°39′46″W, a szerokość geograficzna wyspy wynosi 27°45′N.
Zjawiska wulkaniczne
Od 2010 roku El Hierro doświadcza zwiększonej aktywności sejsmicznej. W okolicach wyspy, na morzu, obserwowane są efekty podwodnej erupcji wulkanicznej, takie jak podwyższona temperatura wody i wydobywające się gazy. Wulkanolodzy sugerują, że te zjawiska mogą prowadzić do powstania nowej wyspy, która w przyszłości mogłaby połączyć się z El Hierro.
