Efekt Coandy – zjawisko fizyczne, w którym strumień płynu (gazu lub cieczy) przylega do najbliższej powierzchni. Nazwa pochodzi od Henri Coandy, który odkrył to zjawisko podczas eksperymentów z samolotem Coandă 1910, pierwszym samolotem z wczesnym silnikiem odrzutowym.
Odkrycie
Henri Coandă opatentował w 1934 roku we Francji metodę odchylenia płynu w innym płynie. Opisał efekt Coandy jako „odchylenie strugi płynu w bliskości wypukłej przeszkody”.
John Carver Meadows Frost z firmy Avro Canada wykorzystał badania Coandy do zaprojektowania pojazdów podobnych do poduszkowców, które wydobywały powietrze dookoła zewnętrznej części i kierowały je w dół. Najbardziej znanym projektem jest Avro Canada VZ-9-AV Avrocar. Rosjanie również zbudowali samolot oparty na efekcie Coandy, znany jako EKIP (Tarielka).
Zastosowania
Efekt Coandy znajduje zastosowanie w lotnictwie, zwłaszcza w konstrukcjach, gdzie powietrze nad skrzydłem jest kierowane w stronę ziemi za pomocą łopatek i dyszy umiejscowionej nad zakrzywioną powierzchnią. Przykłady zastosowania obejmują:
- AMST (projekt Amerykańskich Sił Powietrznych)
- Boeing YC-14 – pierwszy nowoczesny samolot wykorzystujący efekt Coandy, z silnikiem turbowentylatorowym na wierzchu skrzydeł.
- Antonow An-72 – jedyny model produkowany w większej ilości.
- McDonnell Douglas YC-15 i Boeing C-17 Globemaster III – wykorzystują efekt w mniejszym stopniu.
Efekt Coandy umożliwia wytwarzanie siły nośnej przez turbulentne zawirowania powietrza, co czyni go innowacyjnym rozwiązaniem w nowoczesnym lotnictwie.
Linki zewnętrzne
* [Efekt Coandy – analiza i wytłumaczenie zjawiska](https://solidexpert.com/efekt-coandy-opis-i-analiza-powstawania-zjawiska/)
Kategoria: Aeromechanika
Kategoria: Zjawiska fizyczne
Kategoria: Warstwy graniczne
