Edwards Air Force Base
Edwards Air Force Base to druga co do wielkości baza Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych, położona w Kalifornii, w Dolinie Antelope, w okręgu Kern i Los Angeles, około 11 km na wschód od Rosamond.
Historia i rozwój bazy
Baza została założona w 1933 roku przez pułkownika Henry’ego Arnolda, który wskazał pustynne tereny Muroc jako idealne miejsce do ćwiczeń bombowych i strzeleckich dla United States Army Air Corps. Po ataku na Pearl Harbor, bazy używano do treningów związanych z bombardowaniami, w tym budowy makiety japońskiego krążownika.
W 1942 roku zaczęto testować prototypowe samoloty, a 1 października tego samego roku wystartował pierwszy amerykański odrzutowiec, Bell XP-59 Aircomet. Baza stała się znana jako miejsce eksperymentalnych lotów samolotów i innych statków powietrznych.
Nazwa i przekształcenia
W 1950 roku baza otrzymała nazwę na cześć pilota doświadczalnego Glena Edwardsa, który zginął podczas oblotu prototypu Northrop YB-49. W 1953 roku przekształcono ją w Air Force Test Center.
Obecna działalność
Obecnie Edwards Air Force Base jest siedzibą kilku kluczowych instytucji, w tym:
- U.S. Air Force Test Pilot School
- Neil Armstrong Research Center
- 412th Test Wing
W bazie przeprowadzano testowe loty wahadłowców, a do 1991 roku było to główne miejsce ich lądowań. Jezioro Rogers Dry Lake, o powierzchni 100 km², stanowi największe naturalne lądowisko na świecie.
Bibliografia
- Mariusz Adamski, Tomasz Hypki, Edwards niezwykła baza niezwykłych samolotów, „Skrzydlata Polska”, nr 2 (2000), s. 4-8
