„`html
Edward Józef Szymkowiak
Edward (Gerard) Józef Szymkowiak, znany również jako „Szymek”, urodził się 13 marca 1932 roku w Dąbrówce Małej, a zmarł 28 stycznia 1990 roku w Bytomiu. Był polskim piłkarzem na pozycji bramkarza oraz reprezentantem Polski i olimpijczykiem.
Kariera piłkarska
Szymkowiak rozpoczął swoją karierę w KS Unia Dąbrówka Mała, a bramkarstwa uczył się samodzielnie. W wieku osiemnastu lat dołączył do Ruchu Chorzów, gdzie przez trzy sezony rozegrał 24 mecze oraz zdobył wicemistrzostwo i dwukrotnie mistrzostwo Polski.
W 1957 roku przeszedł do Polonii Bytom, gdzie grał aż do zakończenia kariery. 16 października 1960 roku zasłynął obroną trzech rzutów karnych w meczu z Górnikiem Zabrze. W Polonii zdobył mistrzostwo Polski w 1962 roku oraz wicemistrzostwa w latach 1958, 1959, 1961 i dotarł do finału Pucharu Polski w 1964 roku. W 1965 roku zdobył Puchar Rappana, a później uczestniczył w rozgrywkach ISL w Stanach Zjednoczonych, gdzie Polonia wygrała Puchar Ameryki.
Reprezentacja Polski
W reprezentacji Polski Szymkowiak rozegrał 53 mecze, a jego kariera w kadrze trwała 13 lat i 125 dni, co czyni go najdłużej występującym bramkarzem w historii polskiej reprezentacji.
Otrzymał tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu oraz dwukrotnie został odznaczony złotym medalem „Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe” oraz Złotym Krzyżem Zasługi w 1964 roku. Ukończył WSWF w Katowicach.
Kariera trenerska i śmierć
Po zakończeniu kariery piłkarskiej Szymkowiak pozostał w Polonii Bytom jako trener drużyn młodzieżowych. Zmarł 28 stycznia 1990 roku i został pochowany na cmentarzu Mater Dolorosa w Bytomiu.
Bibliografia
- Paweł Czado: Edward Szymkowiak, W: Biblioteka 90-lecia Polonii Bytom, tom II, Bytom, 2010
„`
