Edward Porębowicz

„`html

Edward Franciszek Porębowicz

Edward Franciszek Porębowicz (1862-1937) był polskim romanistą, poetą i tłumaczem. Urodził się w Warszawie, a zmarł we Lwowie.

Życiorys

Porębowicz ukończył gimnazjum w Tarnowie w 1880 roku, a w 1883 uzyskał absolutorium na Uniwersytecie Jagiellońskim. Następnie studiował w Berlinie, Monachium, Montpellier, Barcelonie i Florencji. Doktorat zdobył w Wiedniu w 1890, a habilitację w 1897 na Uniwersytecie Franciszkańskim we Lwowie, gdzie później został profesorem.

W 1899 roku objął katedrę filologii romańskiej, a w 1907 uzyskał tytuł profesora zwyczajnego. Był pionierem w badaniach nad literaturą baroku i polskiego modernizmu. W 1920 roku dołączył do Towarzystwa Naukowego we Lwowie, a w roku akademickim 1925/26 został rektorem Uniwersytetu Jana Kazimierza.

Porębowicz był także aktywnym członkiem Polskiej Akademii Umiejętności oraz innych towarzystw naukowych. Współpracował z grupą literacką „Płanetnicy” i tłumaczył dzieła wielkich autorów, w tym Dantego i Szekspira.

Zmarł 24 sierpnia 1937 roku i został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.

Ordery i odznaczenia

Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1923)
Złoty Wawrzyn Akademicki (1935)
Krzyż Komandorski Orderu Korony Włoch (1932)

Wyróżnienia i nagrody

Doktorat honoris causa Uniwersytetu Poznańskiego (1932)
Nagroda Literacka Miasta Lwowa (1937)

Upamiętnienie

W 1977 roku jedną z sal wykładowych Instytutu Filologii Romańskiej Uniwersytetu Wrocławskiego nazwano imieniem Edwarda Porębowicza.

Linki zewnętrzne

„`

Najnowsze aktualności: