Edward Mills Purcell
Edward Mills Purcell (30 sierpnia 1912 – 7 marca 1997) był amerykańskim fizykiem, który otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki w 1952 roku za rozwój metod precyzyjnych pomiarów magnetyzmu jądrowego.
Życiorys
Purcell ukończył Purdue University oraz Harvard University. W czasie II wojny światowej pracował w MIT, gdzie zajmował się badaniami technik radarowych. Po wojnie wrócił do Harvardu, gdzie w latach 1945-1946 opracował nowe metody jądrowego rezonansu magnetycznego (NMR). Wspólnie z Felixem Blochem, który niezależnie dokonał podobnych odkryć, został uhonorowany Nagrodą Nobla.
Od 1949 roku był profesorem na Uniwersytecie Harvarda i w 1951 roku został członkiem Narodowej Akademii Nauk. Jego prace nad spektroskopią NMR przyczyniły się do znacznego postępu w medycynie XX wieku.
Publikacje i osiągnięcia
- Autor podręcznika Electricity and Magnetism (1965), uznanego za jeden z najlepszych podręczników fizyki.
- Laureat Medalu Oersteda za nauczanie fizyki (1967).
Podsumowanie
Edward Mills Purcell był pionierem w dziedzinie magnetyzmu jądrowego, a jego innowacje miały kluczowe znaczenie w rozwoju nowoczesnej fizyki i medycyny. Jego wkład w naukę oraz działalność dydaktyczna pozostają niezatarte w historii fizyki.
