„`html
Edward Męczennik
Edward Męczennik (ur. ok. 962, zm. 18 marca 978) był królem Anglii od 8 lipca 975 do 18 marca 978. Uznawany jest za męczennika i świętego w Kościele katolickim, prawosławnym i anglikańskim.
Życiorys
Edward był najstarszym synem króla Edgara I i Ethelfledy Pięknej. Po śmierci ojca objął tron, mimo że jego prawa były kwestionowane przez macochę, Elfridę, która preferowała swojego syna Ethelreda. Edwarda wspierał biskup Canterbury, św. Dunstan oraz możni podczas Witan.
Był znany z pobożności i dobrego charakteru. Żył w zgodzie z wiarą chrześcijańską, wspierał biednych i dbał o Kościół. Jego rządy były jednak zagrożone przez napady możnowładców na klasztory, co doprowadziło do konfliktu z elitą, sprzyjającą Ethelredowi.
18 marca 978 roku, podczas polowania w hrabstwie Dorset, Edward postanowił odwiedzić Ethelreda. Gdy dotarł do zamku Corfe, został zamordowany przez ludzi królowej Elfiry. Chociaż jego śmierć miała podłoże polityczne, Kościół uznał go za męczennika.
Kult
Po jego śmierci miało miejsce cudowne wydarzenie: ślepa kobieta odzyskała wzrok, widząc jasne światło, które prowadziło ją do ciała Edwarda. Na miejscu tego cudu wzniesiono kościół ku jego czci.
Grób Edwarda szybko stał się miejscem pielgrzymek, a jego relikwie zostały przeniesione do opactwa w Shaftesbury przez biskupa Canterbury, św. Dunstana. W 1931 roku podczas wykopalisk archeologicznych odnaleziono jego szczątki i przeniesiono je na cmentarz Brookwood.
Wspomnienie liturgiczne św. Edwarda obchodzone jest w Kościele katolickim 18 marca, a w Kościele prawosławnym 31 marca. W ikonografii wschodniej przedstawiany jest jako młodzieniec w koronie, z krzyżem w ręku, natomiast w sztuce zachodniej dodatkowo z sztyletem i pucharem z wężem.
„`
