Edward Wiktor Hamerski
Edward Wiktor Hamerski (16 listopada 1897 – 3/4 lipca 1941) był polskim lekarzem weterynarii oraz profesorem Akademii Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie. Urodził się we Lwowie jako syn Wiktora Hamerskiego, prawnika i wykładowcy, oraz Marii z Kunzów.
Wykształcenie i kariera
Hamerski ukończył studia rolnicze na Politechnice Lwowskiej, uzyskując dyplom inżyniera rolnika w 1922 roku. Następnie studiował weterynarię na Akademii Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie, gdzie w 1930 roku uzyskał dyplom lekarza weterynarii. Specjalizował się w chorobach wewnętrznych zwierząt.
- 1933 – obrona doktoratu na podstawie rozprawy o zaburzeniach przewodnictwa przedsionkowo-komorowego.
- 1938 – habilitacja w lwowskiej Akademii Medycyny Weterynaryjnej.
- W kolejnych latach pełnił funkcje asystenta, docenta oraz zastępcy profesora.
Działalność podczas II wojny światowej
Po wybuchu II wojny światowej, w czasie sowieckiej okupacji Lwowa, Hamerski kontynuował działalność naukową. Od października 1939 roku był profesorem chorób wewnętrznych i zakaźnych zwierząt w radzieckim Instytucie Weterynaryjnym oraz kierownikiem Kliniki Chorób Wewnętrznych Zwierząt Małych. W tym okresie opublikował osiem prac naukowych.
Śmierć i pamięć
Edward Hamerski zginął w lipcu 1941 roku, zamordowany przez Niemców wraz z innymi polskimi uczonymi lwowskimi. Symboliczny grób Hamerskiego znajduje się na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.
Przypisy i bibliografia
- Zygmunt Albert, Kaźń profesorów lwowskich – lipiec 1941, Wrocław 1989.
- Konrad Millak, Edward Hamerski, w: Polski Słownik Biograficzny, tom IX, 1960-1961.
- Włodzimierz Bonusiak, Kto zabił profesorów lwowskich?, Rzeszów 1989.
