Edward Drinker Cope (28 lipca 1840 – 12 kwietnia 1897) był amerykańskim paleontologiem, zoologiem i ewolucjonistą, znanym z wkładu w rozwój teorii ewolucji oraz badań nad wymarłymi gatunkami.
Życiorys
Cope był zwolennikiem teorii ewolucji J.B. Lamarcka. W latach 1864–1867 uczył zoologii porównawczej i botaniki w Haverford College. Następnie przez 22 lata prowadził badania nad wymarłymi zwierzętami w zachodnich Stanach Zjednoczonych, pracując jako paleontolog w Geological Survey.
Od 1878 do 1897 roku był współtwórcą i jednym z właścicieli „The American Naturalist”. W latach 1889–1897 związany był z University of Pennsylvania, gdzie pełnił funkcje profesora geologii oraz zoologii i anatomii porównawczej.
Cope opisał około 1000 gatunków kręgowców kopalnych i napisał 1200 prac naukowych, w tym:
- Reptilia and Aves of North America (1869–1870)
- Relation of Man to Tertiary Mammalia (1875)
Sformułował tzw. „regułę Cope’a”, która wskazuje na tendencję do zwiększania rozmiarów ciała w liniach ewolucyjnych. W 1896 roku był prezydentem American Association for the Advancement of Science.
Cope rywalizował z Othnielem Charlesem Marshem w odkrywaniu nowych gatunków dinozaurów, co zostało określone jako „wojna o kości”.
Podczas ekspedycji do Wirginii zachorował i zmarł w swoim rodzinnym domu. Na jego prośbę po śmierci jego mózg został przekazany Wistar Institute na Uniwersytecie Pensylwanii.
Podsumowanie
Edward Drinker Cope był kluczową postacią w amerykańskiej paleontologii, znany z licznych odkryć i teorii ewolucyjnych. Jego prace znacząco wpłynęły na rozwój nauki o dinozaurach i ewolucji ssaków.
