Edgar Spokojny
Edgar Spokojny (943-975) był królem Anglii od 1 października 959 do 8 lipca 975 roku. Był młodszym synem króla Edmunda Starszego i św. Elgivy, a także młodszym bratem Edwina.
Wczesne życie i panowanie
W 957 roku Edgar zbuntował się przeciwko swojemu bratu Edwinowi, co doprowadziło do bitwy pod Gloucester, w której Edwin został pokonany. Po jego śmierci w 959 roku Edgar zjednoczył Anglię, obejmując władzę na północy i południu kraju. Jedną z jego pierwszych decyzji było przywrócenie z wygnania Dunstana, biskupa Winchesteru, który stał się jego głównym doradcą.
Edgar unikał zbrojnych konfliktów, co pozwoliło na rozwój kulturalny oraz odrodzenie życia zakonnego. Jego hojność przyczyniła się do umocnienia monastycyzmu, a pod wpływem opactwa Cluny powstało wiele nowych klasztorów według reguły benedyktyńskiej. Władca dokonał również konsolidacji ziem, co wzmocniło państwo.
Koronacja i małżeństwa
Koronacja Edgara miała miejsce 11 maja 973 roku w Bath, w towarzystwie innych władców brytyjskich. Na zjeździe w Chester sześciu królów przysiegło mu wierność. Edgar poślubił Ethelfledę Piękną, z którą miał syna Edwarda Męczennika. Po jej śmierci, około 965 roku, ożenił się z Elfridą, z którą miał dwóch synów: Edmunda i Ethelreda II Bezradnego.
Śmierć i dziedzictwo
Edgar zmarł w 975 roku i został pochowany w opactwie Glastonbury. Jego panowanie charakteryzowało się znacznym rozkwitem Anglii anglosaskiej, po którym nastąpił powolny upadek królestwa, zakończony normańskim podbojem w 1066 roku. W Kościele katolickim wspomina się go 8 lipca.
Podsumowanie
- Imię: Edgar Spokojny
- Okres panowania: 959-975
- Małżeństwa: Ethelfleda Piękna (syn Edward), Elfrida (synowie Edmund i Ethelred II)
- Pochówek: Opactwo Glastonbury
- Wydarzenie: Koronacja w 973 roku
- Znaczenie: Zjednoczenie Anglii, rozwój kultury i monastycyzmu
