Ecolo (fr. Écologistes Confédérés pour l’organisation de luttes originales) to belgijska francuskojęzyczna partia polityczna, działająca głównie w Walonii, Brukseli oraz w społeczności niemieckojęzycznej.
Historia
Partia została założona w marcu 1980 roku. Od samego początku jej kierownictwo sprawują co najmniej dwie osoby jako współprzewodniczący. Ecolo jest odpowiednikiem flamandzkiej partii Groen i należy do Europejskiej Partii Zielonych.
W wyborach krajowych w 1981 roku Ecolo zdobyła dwa mandaty w Izbie Reprezentantów i trzy w Senacie. Największe poparcie uzyskała w 1999 roku, kiedy to jej liderka Isabelle Durant weszła do rządu Guya Verhofstadta jako wicepremier i minister transportu. Po opuszczeniu rządu w 2003 roku partia spędziła wiele lat w opozycji na szczeblu federalnym. W 2020 roku Ecolo dołączyło do wielopartyjnej koalicji, współtworząc rząd pod przewodnictwem Alexandra De Croo.
Wyniki wyborcze
Ecolo uczestniczyło w wyborach do Izby Reprezentantów, osiągając następujące wyniki:
- 1981: 2,2% głosów, 2 mandaty
- 1985: 2,5% głosów, 5 mandatów
- 1987: 2,6% głosów, 3 mandaty
- 1991: 5,1% głosów, 10 mandatów
- 1995: 4,0% głosów, 6 mandatów
- 1999: 7,4% głosów, 11 mandatów
- 2003: 3,1% głosów, 4 mandaty
- 2007: 5,1% głosów, 8 mandatów
- 2010: 4,8% głosów, 8 mandatów
- 2014: 3,3% głosów, 6 mandatów
- 2019: 6,1% głosów, 13 mandatów
- 2024: 2,9% głosów, 3 mandaty
Podsumowanie
Ecolo to ważny gracz na belgijskiej scenie politycznej, który przeszedł przez różne etapy, od rządzenia po wieloletnią opozycję, a obecnie jest częścią rządu.