Eberhard z Nysy
Eberhard z Nysy (ur. ok. 1250, zm. 25 maja 1326 w Lidzbarku Warmińskim) był trzecim biskupem warmińskim. Jego kariera rozpoczęła się jako notariusz biskupa Henryka Fleminga w 1284 roku. W ciągu kilku lat awansował, stając się proboszczem w Braniewie (1287), kanonikiem warmińskim (1288) oraz kantorem kapituły warmińskiej (1289). W 1290 roku pełnił funkcję administratora dóbr kapitulnych.
Po śmierci biskupa Fleminga, Eberhard przyjął sakrę biskupią przed 6 października 1301. Jako biskup kontynuował prace nad kolonizacją diecezji, wprowadzając osadników ze Śląska. W 1310 roku nadał prawa miejskie Fromborkowi.
Relacje z Krzyżakami
W październiku 1310 roku Eberhard, wraz z innymi biskupami pruskimi, wystosował list do papieża w obronie Krzyżaków, odpowiadając na zarzuty arcybiskupa Rygi. W 1311 roku biskupi zostali obłożeni klątwą przez sędziego papieskiego za niewypłacenie diet. Eberhard oraz pozostali biskupi starali się o zdjęcie kary poprzez prokuratora krzyżackiego w Awinionie.
W 1323 roku, w analogicznej sytuacji, biskupi pruscy, w tym Eberhard, bronili Krzyżaków przed zarzutami o nieszczerość w liście Giedymina, pogańskiego władcy Litwy, do papieża Jana XXII.
Następca
Eberhard zmarł w 1326 roku, a jego następcą na stolicy biskupiej był Jordan.
Podsumowanie
- Eberhard był trzecim biskupem warmińskim.
- Pełnił różne funkcje w diecezji od 1284 roku.
- Kontynuował kolonizację diecezji i nadał prawa miejskie Fromborkowi.
- Miał skomplikowane relacje z Krzyżakami i papieżem.
- Jego kadencja zakończyła się w 1326 roku.
