Dzisiaj jest 21 stycznia 2025 r.
Chcę dodać własny artykuł

Działy Orawskie

Działy Orawskie

Działy Orawskie (słow. Oravské diely) to region geograficzny o krajobrazie pogórskim, zlokalizowany w Beskidach Zachodnich, na pograniczu polsko-słowackim, w obrębie kulturowym Orawy. Obszar ten rozciąga się na 307 km², z czego 115 km² (37,5%) znajduje się w Polsce. Jest jedynym polskim mezoregionem w pełni należącym do zlewiska Morza Czarnego.

Środowisko przyrodnicze

Region charakteryzuje się łagodnie nachylonymi fliszowymi wzgórzami i szerokimi dolinami potoków. Najwyższe szczyty to Wrata (1051 m) i Wajdów Groń (929 m). Przewyższenia w regionie wynoszą około 150 m, co świadczy o jego przejściowym charakterze między Beskidem Żywiecko-Orawskim a Kotliną Orawsko-Nowotarską.

Działy Orawskie to obszar rolniczo-leśny, gdzie wiejskie osadnictwo sąsiaduje z zespołami drzewnymi, głównie świerka, jodły i buka. Mimo przekształcenia roślinności przez działalność człowieka, w regionie występują rzadkie gatunki roślin, takie jak:

  • turzyca skąpokwiatowa
  • turzyca dwupienna
  • rdestnica alpejska
  • ostrożnia głowacza
  • czermień błotna
  • modrzewnica pospolita
  • marzanka pagórkowata
  • pływacz drobny
  • rosiczka długolistna

W części słowackiej regionu znajduje się Obszar Chronionego Krajobrazu „Górna Orawa”, z cennymi torfowiskami w okolicach Mutnego i Klina.

Różnice w podziałach geograficznych

Region sąsiaduje z Beskidem Żywiecko-Orawskim, Kotliną Orawsko-Nowotarską oraz innymi mniejszymi obszarami. Podział z 2018 roku wskazuje Działy Orawskie jako mezoregion, podczas gdy starsze podejście klasyfikuje je jako mikroregion w Beskidzie Żywieckim. Na Słowacji wyróżnia się dwa regiony ułożone pasmowo: Podbeskydská brázda i Podbeskydská vrchovina.

W literaturze turystycznej Działy Orawskie definiowane są jako dwie grupy wzniesień wokół Czarnej Orawy, z różnymi nazwami i klasyfikacjami w zależności od autorów.

Bibliografia

  • Balon J., Jodłowski M., Regionalizacja fizycznogeograficzna Karpat Zachodnich – studium metodologiczne, Kraków 2014.
  • Figiel S., Krzywda P., Janicka-Krzywda U., Wiśniewski W.W., Beskid Żywiecki. Przewodnik, Pruszków 2012.
  • Kondracki J., Geografia regionalna Polski, Warszawa 2002.
  • Mazúr E., Lukniš M., Regionálne geomorfologické členenie Slovenskej socialistickej republiky, Geografický časopis, nr 30/2, 1978.

Linki zewnętrzne

Mapa regionalizacji Polski z 2018 r.