Działy Grabowieckie
Działy Grabowieckie (343.18) to mezoregion fizycznogeograficzny wschodniej Wyżyny Lubelskiej, wznoszący się na wysokości od 190 do 313 m n.p.m. Położony jest na wschód od doliny Wieprza, sąsiadując z Grzędą Horodelską oraz obniżeniami Polesia Wołyńskiego. Od południa graniczy z Padołem Zamojskim i Kotliną Hrubieszowską.
Obszar ten pokryty jest głównie lessem oraz garbami skał górnokredowych, zajmując powierzchnię około 1280 km². Charakteryzuje się głębokimi dolinami rozdzielonymi wąskimi grzędami, a doliny dopływów Wieprza, takie jak Siennica, Wojsławka i Wolica, tworzą wyraźne formy terenowe. Najwyższy punkt, 313 m, znajduje się we wsi Dębowiec, na północ od Zamościa.
Region ten leży na granicy strefy lasów mieszanych i leśno-stepowej, z różnorodnością ekosystemów, w tym buków i jaworów. Na terenie Działów Grabowieckich znajduje się Skierbieszowski Park Krajobrazowy, utworzony w 1995 roku, obejmujący całą gminę Skierbieszów oraz częściowo inne gminy. Park ma powierzchnię 35 488 ha, z otuliną 13 079 ha.
Rezerwaty przyrody
- „Broczówka” – rezerwat roślinności stepowej, 6,17 ha, koło Majdanu Skierbieszowskiego.
- „Głęboka Dolina” – rezerwat leśno-krajobrazowy, 289 ha, między Kukawką a Bończą.
- „Rogów” – rezerwat chroniący roślinność kserotermiczną, 0,95 ha, blisko miejscowości Rogów.
- „Wygon Grabowiecki” – rezerwat faunistyczny, 6,4 ha, w pobliżu Grabowca-Góry.
Zabytki architektury
- Kościoły w Bończy, Skierbieszowie i Surhowie.
- Cerkiew Opieki Matki Bożej w Bończy.
- Zespoły dworskie i pałacowe w Orłowie Murowanym, Stryjowie i Kalinówce.
- Park dworski w Hajownikach.
- Zajazd w Kraśniczynie.
Działy Grabowieckie to także teren przenikania kultur, gdzie można znaleźć zarówno katolickie, jak i prawosławne świątynie oraz cmentarze. Region nosi ślady pacyfikacji z czasów II wojny światowej, co wpłynęło na jego historię i demografię.
