Dźataki – Opowieści o Wcieleniach Buddy
Dźataki, znane jako jātaka, to zbiór opowieści o wcześniejszych wcieleniach Buddy, które powstały na początku naszej ery. Te narracje ukazują folklor i obyczajowość Indii, a ich poetyckie fragmenty są integralną częścią kanonu buddyjskiego.
W ramach kanonu therawady, dźataki stanowią jedną z dwunastu części Tipitaki, napisanej w języku pali. Zawierają 574 opowieści o poprzednich wcieleniach Buddy Śakjamuniego, w tym jako bodhisattwy. Historie te czerpią z popularnych bajek o zwierzętach i baśni, w których główny bohater identyfikowany jest z przyszłym Buddą.
Tematyka Dźatak
Dźataki często przedstawiają poświęcenie bodhisattwy, co przyczyniło się do zmiany celu drogi wyzwolenia z arahanta na Buddę, ukazując bodhisattwę jako wzór etyczny. Dzięki temu dźataki stały się kluczowym elementem związanym z ideą bodhisattwy, ukazując życie tego bohatera z prostotą i prawdą.
Znaczenie i Wpływ
- Dźataki są czytane w krajach buddyjskich oraz na Zachodzie.
- Od III wieku p.n.e. stanowiły popularny temat w sztuce buddyjskiej, zarówno w Indiach, jak i poza nimi.
- W kanonie sanskryckim teksty dźataki są rozproszone, głównie w Winajapitace oraz w formie utworów pozakanonicznych.
W rezultacie dźataki mają istotne znaczenie w literaturze buddyjskiej oraz w praktykach buddyjskich, kształtując zrozumienie wartości etycznych i duchowych w tradycji buddyjskiej.
