Dywizjon 316 „Warszawski”
Dywizjon 316 „Warszawski” był jednostką lotnictwa myśliwskiego Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii, utworzoną 15 lutego 1941 roku i rozwiązana 12 grudnia 1946 roku. Jego działalność miała istotne znaczenie w kontekście II wojny światowej, a jego tradycje nawiązują do IV dywizjonu myśliwskiego, który walczył w ramach Brygady Pościgowej.
Dowódcy
- Dowódcy polscy:
- kpt. Juliusz Frey (15 lutego – 10 sierpnia 1941)
- kpt. Wacław Wilczewski (11 sierpnia – 14 listopada 1941)
- kpt. Aleksander Gabszewicz (15 listopada 1941 – 4 czerwca 1942)
- kpt. Janusz Żurakowski (5 czerwca – 28 grudnia 1942)
- kpt. Marian Trzebiński (29 grudnia 1942 – 15 września 1943)
- kpt. Paweł Niemiec (16 listopada 1943 – 26 czerwca 1944)
- kpt. Bohdan Arct (27 czerwca – 6 września 1944)
- kpt. Zygmunt Drybański (7 września 1944 – 5 lipca 1945)
- kpt. Michał Cwynar (6 lipca – 10 września 1945)
- kpt. Paweł Niemiec (11 września 1945 – 12 grudnia 1946)
Uzbrojenie
316 Dywizjon Myśliwski korzystał z różnych typów samolotów, w tym:
- Hawker Hurricane Mk-I (od 22 lutego 1941)
- Hawker Hurricane Mk-IIA i Mk-IIB (od 2 sierpnia 1941)
- Supermarine Spitfire Mk-VBi i VC (od 13 grudnia 1941)
- Supermarine Spitfire Mk-IXC (od 13 marca 1943)
- North American Mustang Mk-III (od 13 kwietnia 1944)
Lotniska bazowania
Dywizjon operował z wielu lotnisk, w tym:
- Pembrey (od 22 lutego 1941)
- Northolt (od 13 grudnia 1941)
- Coltishall (od 24 kwietnia 1944)
- Wick (od 5 listopada 1945)
- Hethel (od 10 marca 1946)
Symbole dywizjonu
Odznaka dywizjonu, zatwierdzona 10 października 1943 roku, przedstawia sowę w locie na trójkątnej tarczy. Święto dywizjonu obchodzono 25 marca, upamiętniając pierwsze loty bojowe. Piloci nosili bordowe jedwabne szaliki jako część stroju lotniczego, a samoloty oznaczone były literami „SZ” po obu stronach kadłuba.
