301 Dywizjon Bombowy „Ziemi Pomorskiej im. Obrońców Warszawy”
301 Dywizjon Bombowy, część Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii, istniał w latach 1940–1943 i 1944–1946. Po redukcji w 1943 roku przekształcono go w Eskadrę Specjalnego Przeznaczenia, a w 1944 roku jednostka została reaktywowana jako dywizjon bombowy.
Historia
Formowanie Dywizjonu
Dywizjon sformowano 22 lipca 1940 w bazie RAF Bramcote, początkowo używając 16 samolotów Fairey Battle. W sierpniu 1940 dywizjon przeniesiono do RAF Swinderby, gdzie włączono go w skład Grupy Dowództwa Bombardowania nr 1.
W Grupie Bombardowania
Od września 1940 dywizjon rozpoczął działania bojowe, wykonując naloty na niemieckie jednostki desantowe. 14 września stał się dniem święta jednostki. W kolejnych latach dywizjon uczestniczył w wielu akcjach, w tym w nalotach na Niemcy i inne cele strategiczne.
W Grupie Specjalnego Przeznaczenia
W marcu 1943 dywizjon rozwiązano, a jego załogi przekształcono w Eskadrę „C”, której zadaniem było wspieranie ruchu oporu w okupowanej Europie. Eskadra operowała głównie w obszarze Danii i Szwecji, a potem została usamodzielniona i przeniesiona do Włoch.
W Grupie Transportowej
W listopadzie 1944 Eskadra 1586 przekształcono w Dywizjon 301, który kontynuował działalność transportową. Ostatni lot do Polski odbył się w grudniu 1944, a w marcu 1945 dywizjon został przekształcony w jednostkę transportową i przeniesiony do Anglii.
Odznaka
Odznakę dywizjonu zatwierdzono w czerwcu 1945. Posiada ona kształt okręgu z półksiężycem, w centrum którego znajduje się orzeł oraz tarcze herbowe.
Uhonorowanie
11 listopada 1966 dywizjon otrzymał Order Virtuti Militari za swoje zasługi bojowe.
Podsumowanie
301 Dywizjon Bombowy odegrał istotną rolę w działaniach lotniczych Polskich Sił Powietrznych, uczestnicząc w wielu kluczowych operacjach wojskowych podczas II wojny światowej.
