„`html
300 Dywizjon Bombowy „Ziemi Mazowieckiej” (ang. No. 300 Polish Bomber Squadron) – pierwsza eskadra lotnictwa bombowego Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii.
Historia
Formowanie dywizjonu
Dywizjon został sformowany na mocy rozkazu brytyjskiego Air Ministry z dnia 28 czerwca 1940. Oficjalne utworzenie miało miejsce 1 lipca 1940 w bazie RAF Bramcote, co stało się dniem święta dywizjonu. Początkowy skład obejmował 10 załóg oraz 180 osób obsługi, które rozpoczęły szkolenie na bombowcach Fairey Battle.
Operacje bojowe
Dywizjon osiągnął gotowość operacyjną 12 września 1940. Pierwszy lot bojowy miał miejsce 14 września, bombardując niemieckie barki desantowe. Od października 1940 dywizjon przeszedł na bombowce Vickers Wellington. W kolejnych miesiącach uczestniczył w wielu operacjach bombardujących, w tym w nalotach na Berlin i Hamburg.
W 1942 dywizjon przeszedł na czteromotorowe bombowce Avro Lancaster, a od 1943 brał udział w operacjach minowania portów francuskich oraz bombardowaniach celów przemysłowych w Niemczech. W 1944 dywizjon dostosował się do nowych celów strategicznych, a jego załogi poniosły znaczne straty.
Koniec służby dywizjonu
Dywizjon zakończył działalność 2 stycznia 1947 po wykonaniu 3891 zadań, w tym 684 bojowych. Straty wyniosły 371 poległych lotników oraz 79 utraconych maszyn.
Odznaka
Odznaka dywizjonu, zatwierdzona w 1943 roku, przedstawia czteropolową tarczę herbową z wizerunkiem orła książąt mazowieckich oraz brytyjskiego lwa.
Samoloty na uzbrojeniu
W skład uzbrojenia dywizjonu wchodziły:
- Fairey Battle
- Vickers Wellington
- Avro Lancaster
Podsumowanie wysiłku bojowego
Dywizjon 300 był kluczowym elementem polskich operacji powietrznych w czasie II wojny światowej, przyczyniając się do walki z niemieckim okupantem.
Straty personalne i samolotów
W ciągu swojej działalności dywizjon poniósł znaczące straty, które miały wpływ na jego zdolności operacyjne.
Inne informacje
Samoloty dywizjonu były oznaczone charakterystycznymi malunkami, które wskazywały liczbę wykonanych lotów, co tworzyło unikalną historię każdej załogi.
Bibliografia
(Źródła do dalszego badania tematu)
Linki zewnętrzne
„`
