Dysonans w Muzyce
Dysonans (łac. dissonans) to interwał, który brzmi niezgodnie dla ucha ludzkiego. W muzyce europejskiej pojęcie to było różnie definiowane, z tendencją do zawężania znaczenia dysonansu w miarę rozwoju teorii muzycznej.
Interwały dysonansowe
Do dysonansów zaliczają się następujące interwały:
- sekunda mała
- sekunda wielka
- septyma mała
- septyma wielka
- tryton (kwarta zwiększona lub kwinta zmniejszona)
- wszystkie interwały zwiększone lub zmniejszone
Początkowo w muzyce do współbrzmień zgodnych zaliczano jedynie interwały doskonałe, takie jak oktawa czysta i kwinta czysta. Z czasem z listy dysonansów usunięto kwartę czystą oraz tercje i seksty.
Rodzaje dysonansów
Dysonans dzieli się na dwa główne rodzaje:
- Dysonans melodyczny – każde współbrzmienie, które brzmi niezgodnie.
- Dysonans pojęciowy – współbrzmienie, które w danym kontekście harmonicznym wymaga rozwiązania. Przykładem jest dominanta z opóźnionymi tercją i kwintą przez kwartę i sekstę. Choć taki akord brzmi konsonansowo, zawiera składniki uznawane za dysonanse pojęciowe.
Podsumowanie
Dysonans odgrywa istotną rolę w harmonii i melodii, a jego zrozumienie jest kluczowe dla analizy i interpretacji muzyki.
