Dymitr Carewicz
Dymitr carewicz był młodszym synem cara Rosji, Iwana IV Groźnego, oraz jego siódmej żony, Marii Nagoj. Urodził się 19 października 1582 roku w Moskwie. Po śmierci ojca w 1584 roku, Dymitr wraz z matką został zesłany do Uglicza przez radę regencyjną.
Śmierć Dymitra
Dymitr zmarł w wieku 8 lat, 15 maja 1591 roku, w niejasnych okolicznościach. Istnieją różne wersje dotyczące jego śmierci, w tym ta, która sugeruje, że zmarł w wyniku ataku epilepsji podczas zabawy. Inna teoria głosi, że jego matka, obawiając się oskarżeń o zaniedbanie, twierdziła, że Dymitr został skrytobójczo zabity na polecenie Borysa Godunowa, cara, który później objął tron. W związku z tym oskarżano wiele osób, w tym lekarza polskiego, co miało wpływ na późniejsze wydarzenia polityczne w Rosji.
Znaczenie śmierci Dymitra
Śmierć Dymitra była kluczowym wydarzeniem, które przerwało ciągłość dynastii Rurykowiczów i przyczyniło się do okresu znanego jako wielka smuta. Po zgonie cara Fiodora I, brata Dymitra, pogłoski o jego rzekomym ocaleniu odżyły, co miało wpływ na sytuację polityczną w kraju.
Kanonizacja i dziedzictwo
W 1606 roku szczątki Dymitra zostały przeniesione do Moskwy, by potwierdzić jego śmierć. W 1609 roku Dymitr został kanonizowany przez Cerkiew prawosławną i jest czczony jako patron dzieci chorych. W 1997 roku ustanowiono Order błogosławionego carewicza Dymitra, przyznawany za „czyny miłosierne”.
