Wprowadzenie
Dydelf wirginijski, znany jako jedyny torbacz występujący w Ameryce Północnej powyżej Rio Grande, prowadzi nocny tryb życia i ma duże zdolności adaptacyjne.
Taksonomia
Dydelf wirginijski został po raz pierwszy opisany w 1762 roku przez Roberta Kerra jako Didelphis virginiana. Wyróżnia się kilka podgatunków, w tym:
- californica – Kalifornia, Stany Zjednoczone
- pigra – oznaczającego 'leniwego’
Zasięg występowania
Dydelf wirginijski został introdukowany w Kalifornii w 1910 roku i obecnie jego zasięg występowania obejmuje także południową Kanadę. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Tryb życia
Dydelf wirginijski jest ssakiem wszystkożernym, odżywiającym się padliną, owocami, owadami i innymi drobnymi zwierzętami. Prowadzi samotny tryb życia i jest aktywny nocą, spędzając dzień w ukryciu. Wydaje różne dźwięki, w tym klekotanie i syczenie.
Rozmnażanie
Ciąża trwa 12-13 dni, a samica może mieć do trzech miotów w roku, rodząc od 4 do 25 młodych. Młode przebywają w torbie matki przez około 50 dni, a dojrzałość płciową osiągają w pierwszym roku życia. Średnia długość życia wynosi od 3 do 4 lat.
Ochrona i status
Dydelf wirginijski, mimo niskiego stopnia encefalizacji, nie jest szkodnikiem i jest odporny na wściekliznę. Został sklasyfikowany w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych jako gatunek „najmniejszej troski” (LC).
Interesujące cechy
Dydelfy potrafią udawać martwe w obliczu zagrożenia, co pomaga im w obronie przed drapieżnikami. Wydzielają również nieprzyjemny zapach, co zniechęca potencjalnych napastników.
