Dybów – Dzielnica Kutna
Dybów to część miasta Kutno, położona na lewym brzegu rzeki Ochni, w pobliżu jej dopływu, Głogowianki. Dzielnica charakteryzuje się wyłącznie zabudową jednorodzinną, a w niektórych przypadkach willową. Jest to najbardziej na północny zachód wysunięta część Kutna, odizolowana od reszty miasta. W Dybowie znajduje się kościół pw. MB Wspomożenia Wiernych.
Historia
Dybów był niegdyś samodzielną miejscowością, a od 1867 roku wchodził w skład gminy Kutno. W okresie międzywojennym należał do powiatu kutnowskiego w województwie warszawskim. 20 października 1933 roku utworzono gromadę Walentynów, do której włączono Dybów. W 1939 roku, wraz z powiatem kutnowskim, przeszedł do województwa łódzkiego. W okresie II wojny światowej Dybów został włączony do III Rzeszy.
Po wojnie Dybów powrócił do powiatu kutnowskiego w województwie łódzkim, pozostając częścią gromady Walentynów. W 1954 roku, w ramach reorganizacji administracyjnej, został włączony do nowej gromady Gołębiewek Nowy, a po jej zniesieniu w 1961 roku przeszedł do gromady Kutno, przemianowanej na Kutno-Zachód. W 1971 roku Dybów liczył 62 mieszkańców.
Od 1 stycznia 1973 roku Dybów stał się częścią gminy Kutno jako część sołectwa Florek. W latach 1975–1976 miejscowość była administracyjnie związana z województwem płockim. Ostatecznie, 2 lipca 1976 roku, Dybów został włączony do Kutna.
Linki zewnętrzne
Przypisy
- Kategoria: Dzielnice i osiedla Kutna
