Drżączka średnia (Briza media L.) to bylina z rodziny wiechlinowatych, występująca w Europie, zachodniej Azji, Himalajach oraz Maroku. Gatunek ten został również introdukowany w Ameryce Północnej i Południowej, a w Polsce rośnie na całym obszarze kraju.
Morfologia
Drżączka średnia tworzy luźne kępy o wysokości łodygi od 20 do 50 cm. Kłącze wypuszcza niewielkie rozłogi, a źdźbła są prosto wzniesione i słabo ulistnione, często z fioletowym odcieniem. Liście charakteryzują się szorstkim brzegiem i szerokością 2-5 mm.
Kwiaty zebrane są w piramidalny kwiatostan o długości do 15 cm, gdzie na każdym piętrze znajdują się po 2 cienkie, faliste gałązki. Kłoski mają kształt kulistojajowaty lub sercowaty, osiągają długość około 7 mm i składają się z 3-12 kwiatów. Plewki dolne są wydęte, a górne błoniaste, z wyciętym szczytem w kolorze zielonkawym do fioletowego. Kwiaty posiadają 2 znamiona i 3 pręciki, kwitną od maja do lipca.
Biologia i ekologia
Drżączka średnia jest hemikryptofitem, występującym od niżu aż po obszary górskie w klimacie oceanicznym. Rośnie w zbiorowiskach trawiastych, takich jak łąki trzęślicowe, pastwiska i ubogie murawy. Preferuje miejsca nasłonecznione oraz gleby próchniczne, umiarkowanie kwaśne i świeże. Ze względu na niskie zapotrzebowanie na składniki pokarmowe, może rosnąć na najuboższych glebach. Liczba chromosomów wynosi 2n = 14, 28.
Zastosowanie
- Roślina uprawna: Używana do zakładania łąk średniej jakości, stanowiąca składnik paszy, chociaż o stosunkowo niskiej wartości pokarmowej.
- Roślina ozdobna: Uprawiana jako bylina rabatowa oraz do tworzenia suchych bukietów.
Przypisy
Kategoria: Wiechlinowate
Kategoria: Taksony opisane przez Karola Linneusza
