„`html
Drewnowo-Lipskie
Drewnowo-Lipskie to wieś w Polsce, położona w województwie mazowieckim, w powiecie ostrowskim, w gminie Boguty-Pianki. Wierni kościoła rzymskokatolickiego przynależą do parafii Wszystkich Świętych w Bogutach-Piankach.
Historia
W I Rzeczypospolitej Drewnowo należało do ziemi nurskiej. Pod koniec XIX wieku miejscowość była drobnoszlachecka, znajdując się w powiecie ostrowskim, gminie Kamieńczyk Wielki, parafii Nur. W latach 1921–1931 wieś leżała w województwie białostockim, w powiecie ostrołęckim, w gminie Boguty.
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku, wieś zamieszkiwało 115 osób w 17 budynkach mieszkalnych. Miejscowość podlegała Sądowi Grodzkiemu w Czyżewie i Okręgowemu w Łomży. W 1939 roku, po napaści ZSRR na Polskę, Drewnowo-Lipskie znalazło się pod okupacją sowiecką, a od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego.
Okolica szlachecka
Okolicę szlachecką Drewnowo tworzyły następujące miejscowości:
- Drewnowo Daćbogi – 9 domów, 73 mieszkańców
- Drewnowo Lipskie – 66 mieszkańców
- Drewnowo Dmoszki
- Drewnowo Ziemaki – 32 mieszkańców
W pobliżu znajdowały się także:
- Drewnowo Konarze
- Drewnowo Gołyń – 19 osad, 144 morgi gruntu
Folwark Drewnowo Gołyń miał powierzchnię 432 morgów, w tym: 290 morgów gruntów ornych i ogrodów, 31 morgów łąk, 95 morgów pastwisk oraz 16 morgów nieużytków i placów.
Obiekty zabytkowe
- Wiatrak koźlak z 2. połowy XIX wieku
- Chata dworkowa z Uszy Małej z XIX wieku, ustawiona przy szosie jako zapowiedź skansenu w Ciechanowcu
„`
