Dregowicze – Plemię Wschodniosłowiańskie
Dregowicze, znani również jako Drogowicze, to plemię wschodniosłowiańskie, które zostało po raz pierwszy wspomniane przez Konstantyna Porfirogenetę w połowie IX wieku. Nazwa plemienia pochodzi od słów oznaczających moczar lub błoto.
Historia i Migracje
Dregowicze osiedlili się na terenach dzisiejszej Białorusi w drugiej połowie I tysiąclecia, przybywając z obszarów lessowych Wołynia, gdzie zostali wyparci przez ludy tureckie.
Granice Terytorialne
Granice ziem dregowickich były wyznaczone przez następujące rzeki:
- Na południu: Prypeć
- Na wschodzie: Dniepr
- Na północy: Dźwina i Niemen
- Na zachodzie: Bug
Sąsiedzi Dregowiczów
Dregowicze sąsiadowali z różnymi plemionami:
- Na południu: Drewlanami i Dulebami
- Na wschodzie: Radymiczami
- Na północy: Krywiczami i Jaćwięgami
- Na północnym zachodzie: Mazowszanami i Lędzianami
Rozwój Gospodarczy
Około IX wieku Dregowicze przeszli na gospodarkę rolniczą i hodowlaną. Wodne szlaki handlowe wzdłuż Prypeci i Bugu sprzyjały rozwojowi wymiany handlowej pomiędzy Słowianami zachodnimi a arabskim Wschodem.
Ostatnie Wzmianki
Ostatnie wzmianki o Dregowiczach w źródłach pisanych pojawiły się w latopisach pod rokiem 1149.
