Domicja Lepida Starsza
Domicja Lepida Starsza (łac. Domitia Lepida Maior), żyjąca w latach 19 p.n.e. – 59 n.e., była znaczącą postacią w rzymskiej historii, reprezentującą ród Domicjuszy Ahenobarbów. Była wnuczką Marka Antoniusza i Oktawii Młodszej, siostry cesarza Augusta, oraz spokrewniona z cesarzami Kaligulą i Klaudiuszem. Jej bliskie relacje rodzinne obejmowały również cesarzową Messalinę oraz cesarza Nerona.
Rodzina i małżeństwa
Domicja była córką Lucjusza Domicjusza Ahenobarba i Antonii Starszej. Miała siostrę, Domicję Lepidę Młodszą, oraz brata Gnejusza Domicjusza Ahenobarba, ojca Nerona.
Poślubiła Decymusa Hateriusza Agrypę, z którym miała syna, Kwintusa Hateriusza Antoninusa, konsula w 53 n.e. Agrypa zmarł w 32 n.e., a Domicja później wyszła za Kwintusa Juniusza Blesusa, z którego małżeństwa pochodził Juniusz Blesus, legat w Galii w 69 n.e. W 33 n.e. Domicja poślubiła senatora Gajusza Sallustiusza Krispusa Pasjena, który rozwiódł się z nią w 41 n.e. na żądanie cesarza Klaudiusza, aby mógł ożenić się z Agrypiną Młodszą, matką Nerona.
Rola i wpływy
Domicja Lepida była wpływową osobistością podczas panowania Kaliguli, Klaudiusza i Nerona. Rywalizowała o wpływy z Agrypiną Młodszą, co zaostrzyło ich wrogość. W 55 n.e. jej wyzwoleńcy oskarżyli Agrypinę o spisek przeciwko Neronowi, jednak nie udało im się tego udowodnić.
Śmierć
Domicja zmarła w czerwcu 59 n.e. w wyniku działania lekarzy, którzy podali jej śmiertelną dawkę środków przeczyszczających. W momencie jej śmierci jej testament został podarty, a majątek skonfiskowany przez jej bratanek, Nerona.
