„`html
Domaradzka Kuźnia
Domaradzka Kuźnia (niem. Dammfelder Hammer) to wieś w województwie opolskim, w powiecie namysłowskim, w gminie Pokój. W obrębie miejscowości znajduje się część administracyjna – Jaginów.
Historia
Wieś była zamieszkiwana przez grupę etnograficzną Leśnioków. Pierwsze wzmianki o Jagunowie, kolonii Domaradzkiej Kuźni, pochodzą z 1651 roku. W 1590 roku na terenie miejscowości przybył mistrz hutniczy Adam Kuschnik, który zbudował kuźnię nad rzeką Stobrawą, w której wytapiano rudę. Huta funkcjonowała do 1718 roku.
W 1666 roku Daniel Kotliński wydzierżawił kuźnię oraz okoliczne lasy, płacąc 600 talarów. Mieszkańcy wsi zajmowali się rolnictwem i handlem. Znajdował się tam także młyn, który spłonął w 1746 roku. Osadnicy z kolonii wynajmowali domy od właściciela ziemskiego, w zamian za co musieli pielęgnować owce.
W 1783 roku osiedliło się tam 16 rodzin robotników leśnych. Podczas plebiscytu w Jaginowie wzięło udział 573 osoby, z czego 418 (72,9%) to mieszkańcy. Głosowanie wykazało dominację głosów za Niemcami (531 głosów, 96,2%).
W 1770 roku na miejscu huty założono ponownie miejscowość. W 1845 roku w Domaradzkiej Kuźni odnotowano trzy młyny oraz warzelnię potażu, która dostarczała 25 cetnarów produktu rocznie. W tym samym roku zbudowano szkołę, do której w 1863 roku uczęszczało 170 uczniów, w tym dzieci z Jagunowa i Lubnowa.
- Chałupa, ul. Opolska 11: drewniana z przełomu XVIII i XIX wieku, konstrukcji wieńcowej, z kominem pośrodku.
Demografia
W 1863 roku w miejscowości było 16 chałupników i 11 chałupników wygonowych.
Bibliografia
- Chrzanowski Tadeusz, Kornecki Marian, Katalog zabytków sztuki w Polsce, Warszawa 1968.
- Madeja Józef, Powiat opolski. Szkice monograficzne, Opole 1969.
„`