Dolina Królów
Dolina Królów, znana jako Biban al-Muluk, jest częścią nekropolii tebańskiej, położoną na terenie Teb Zachodnich. Stanowi miejsce spoczynku królów Egiptu od XVIII do XX dynastii. Pierwszym faraonem, który zbudował grobowiec w tej dolinie, był Totmes I, a ostatnim – Ramzes XI.
Grobowce w Dolinie Królów to wykute w skale kompleksy, zawierające korytarze i komory. Wiele z nich zostało splądrowanych już w czasach starożytnych. Współczesnym badaczom udało się odnaleźć tylko jeden nietknięty grobowiec – Tutanchamona. Archeolodzy odkryli 64 grobowce oraz 20 niedokończonych budowli.
Znane grobowce w Dolinie Królów
- Grobowiec Tutanchamona (KV62) – Odkryty przez Howarda Cartera w 1922 roku, był pierwszym znanym grobowcem z pełnym wyposażeniem. Mumia króla znajdowała się w trzech trumnach, z których ostatnia była ze złota.
- Grobowiec Setiego I (KV17) – Odkryty w 1817 roku, charakteryzuje się skomplikowaną konstrukcją z wieloma komnatami. Słynie z bogatych fresków.
- Grobowiec Amenhotepa II (KV35) – Odkryty w 1898 roku, składa się z długiego tunelu prowadzącego do komory grobowej z freskami przedstawiającymi króla przed bóstwami.
- Grobowiec Ramzesa I (KV16) – Niewielki, ale bogato zdobiony malowidłami, z zachowanym granitowym sarkofagiem.
- Grobowiec Ramzesa IV (KV2) – Znany z dobrze zachowanych polichromii przedstawiających sceny z Księgi Umarłych.
- Grobowiec Ramzesa V i Ramzesa VI (KV9) – Znany jako grób Memnona w czasach rzymskich, jest nieukończony, z licznymi polichromiami.
- Grobowiec Merenptaha (KV8) – Odkryty w 1903 roku, z płaskorzeźbami Izydy i Neftydy przy wejściu.
Dolina Królów pełniła funkcję królewskiej nekropoli przez ponad pięćset lat. W miarę wzrostu liczby grobowców, przestrzeń stawała się coraz bardziej ograniczona, co prowadziło do przypadkowego naruszenia już istniejących grobowców.
W 1979 roku Dolina Królów została wpisana na Listę światowego dziedzictwa UNESCO, co podkreśla jej znaczenie historyczne i kulturowe.
