Dobroniega Maria
Dobroniega Maria (ur. między 1010 a 1016, zm. 13 grudnia 1087) była ruska księżniczką z dynastii Rurykowiczów oraz polską księżną, żoną Kazimierza I Odnowiciela. Była córką Włodzimierza I Wielkiego, wielkiego księcia kijowskiego. Informacje o jej matce są niepewne; mogła nią być Anna, cesarzówna bizantyjska, lub inna, nieznana z imienia żona Włodzimierza. Dobroniega została pochowana na Wawelu, jednak jej grobowiec uległ zniszczeniu podczas budowy nowego kościoła.
Rodzina
Dobroniega Maria była częścią rodziny, która miała znaczący wpływ na historię Polski i Kijowa. Jej małżeństwo z Kazimierzem I Odnowicielem miało kluczowe znaczenie dla polskiej polityki tamtych czasów.
Małżeństwo i potomstwo
Około 1041 roku Dobroniega poślubiła Kazimierza I Odnowiciela. Z tego małżeństwa przyszło na świat pięcioro dzieci:
- Bolesław II Śmiały (ur. ok. 1042, zm. 2 lub 3 kwietnia 1081 lub 1082) – książę Polski (1058–1076), król Polski (1076–1079),
- Władysław I Herman (ur. ok. 1043, zm. 4 czerwca 1102) – książę Polski (1079–1102),
- Mieszko (ur. 16 kwietnia 1045, zm. 28 stycznia 1065) – hipotetyczny książę Kujaw od 1058,
- Świętosawa Swatawa (ur. 1046–1048, zm. 1 września 1126) – żona Wratysława II, księcia ołomunieckiego oraz króla Czech,
- Otton (ur. 1047 lub 1048, zm. 1048) – otrzymał imię po Ottonie, księciu Szwabii.
Podsumowanie
Dobroniega Maria odegrała istotną rolę w historii Polski, będąc matką przyszłych władców i żoną Kazimierza I Odnowiciela. Jej dziedzictwo żyje w postaciach jej dzieci, które miały znaczący wpływ na rozwój państwa polskiego w kolejnych wiekach.