„`html
Difenbachia
Difenbachia, znana również jako Dieffenbachia, to rodzaj roślin z rodziny obrazkowatych, obejmujący 57 gatunków występujących w tropikalnej Ameryce, od Meksyku po Argentynę i Paragwaj.
Morfologia
- Pokrój: Rośliny mogą być niskie (np. D. humilis) lub osiągać wysokość do 2 m (np. D. cannifolia).
- Łodyga: Wzniesiona lub płożąca, gruba u starszych roślin.
- Liście: Zebrane w szczytową koronę, o długości od 12 do 55 cm, różnorodne w kolorze.
- Kwiaty: Rośliny jednopienne, tworzące kwiatostany w postaci kolb, z kwiatami żeńskimi i męskimi oddzielonymi nagim odcinkiem.
- Owoce: Kuliste, często szkarłatne jagody z nasionami o gładkiej powierzchni.
Biologia i ekologia
Difenbachie to wieloletnie, wiecznie zielone rośliny, preferujące wilgotne i zacienione siedliska w lasach równikowych. Całe rośliny są trujące, a ich toksyczność zależy od wieku oraz stanu zdrowia konsumenta. Zawierają kryształy szczawianu wapnia oraz enzymy, które mogą powodować podrażnienia.
Systematyka
Difenbachia należy do plemienia Dieffenbachieae w rodzinie obrazkowatych. W wyniku rewizji systematyki, wiele gatunków uznano za synonimy Dieffenbachia seguine. W języku angielskim roślina znana jest jako dumb cane ze względu na swoje toksyczne właściwości.
Zastosowanie
Difenbachie są cenione jako rośliny ozdobne, szczególnie w nowoczesnych wnętrzach. Ich soki mogą powodować silne podrażnienia, co historycznie wykorzystywano do „uciszania” niewygodnych osób w Brazylii.
Uprawa
- Wymagania: Preferują podłoże kwaśne, jasne, umiarkowane światło oraz dużą wilgotność powietrza.
- Pielęgnacja: Regularne podlewanie, nawożenie i usuwanie uschniętych liści. Prace pielęgnacyjne należy wykonywać w rękawiczkach z uwagi na toksyczność.
- Rozmnażanie: Możliwe przez sadzonki łodygowe lub odrosty.
- Choroby i szkodniki: Wrażliwe na różne choroby grzybowe i bakteryjne. Należy unikać nadmiaru wody oraz stosować odpowiednie środki ochrony roślin.
Linki zewnętrzne
„`
