Despotat Epiru
Despotat Epiru był jednym z greckich państw powstałych po rozbiciu Cesarstwa Bizantyjskiego w wyniku IV krucjaty w 1204 roku. Znajdował się w północno-zachodniej Grecji, obejmując region Epiru, część Albanii, zachodnią Macedonię, Tesalię oraz zachodnią Grecję aż do Nafpaktos.
Nazwa
Termin „Despotat Epiru” to współczesna konwencja, gdyż władcy Epiru rzadko używali tytułu „despota”. W europejskiej terminologii funkcjonował również termin „Rhōmania”, odnoszący się do Cesarstwa Bizantyjskiego, a w języku łacińskim tytuł „Despotus Romanie”. W świecie bizantyjskim termin „Dysis” oznaczał „Zachód”, co odnosiło się do Dalmacji, Macedonii i Sycylii. Z kolei mieszkańcy byli określani jako „Hellenowie” zamiast „Rzymianie”.
Historia
Po zdobyciu Konstantynopola w 1204 roku przez wojska łacińskie, niezależność zachowały niektóre tereny, które były pod władzą Greków. Michał I Angelos, kuzyn cesarza Aleksego III, założył despotat, zdobywając obszary wokół Arty, Joaniny i Dyrrachionu. Po jego śmierci w 1215 roku, władzę przejął Teodor Angelos Dukas Komnen, który podbił część Macedonii i proklamował się cesarzem, jednak jego tytuł nie został uznany przez innych władców. Po klęsce w bitwie pod Kłokotnicą w 1230 roku, państwo skurczyło się i stało się wasalem sąsiednich państw, zachowując autonomię do około 1337 roku, kiedy to zostało podbite przez odrodzone Cesarstwo Bizantyjskie.
W latach 1410-tych Carlo I Tocco zjednoczył rdzeń despotatu, ale jego następcy utracili kontrolę na rzecz Imperium Osmańskiego, a ostatnia twierdza, Vonitza, została zajęta w 1479 roku.
Despoci Epiru
Dynastia Angelosów (Komnenodukasi)
- Michał I Angelos (1204–1214)
- Teodor Angelos Dukas Komnen (1214–1230)
- Michał II Angelos (1230–1271)
- Nicefor I Angelos (1271–1296)
- Tomasz Angelos (1296–1318)
Dynastia Orsini
- Mikołaj Orsini (1318–1323)
- Jan I Orsini (1323–1335)
- Nicefor II Orsini (1335–1337, 1339–1340)
Bizancjum i Serbia (1337–1356)
- Symeon Sinisza Nemanjić (1348-1356)
- Nicefor II Orsini (1356–1359)
- Symeon Sinisza Nemanjić (1359-1366)
- Gjin Bua Spata (1359–1399)
- Tomasz Preljubowicz (1366–1384)
- Maria Angelina (1384-1385)
- Esau Buondelmonti (1384–1408/1411)
- Giorgio Buondelmonti (1411)
Dynastia Tocco
- Karol I Tocco (1399–1429)
- Karol II Tocco (1429–1448)
- Leonardo III Tocco (1448–1479)
- Karol III Tocco (tytularny despota 1479-1518)