Denethor II w mitologii Śródziemia
Denethor II to postać stworzona przez J.R.R. Tolkiena, pełniąca funkcję 26. namiestnika Gondoru od 2984 TE po śmierci ojca, Ectheliona II. Był znany z dumy, mądrości i odwagi, jednak sprzeciwiał się przekazaniu korony Aragornowi, potomkowi Elendila.
W 2976 roku ożenił się z Finduilas z Dol Amroth, z którą miał dwóch synów: Boromira (2978) i Faramira (2983). Po śmierci żony, Denethor stał się zamknięty w sobie i unikał kontaktów z innymi. Gdy siły Saurona zaczęły rosnąć, zaczął korzystać z palantíru, co doprowadziło go do zgubnych wniosków i opanowania przez ciemność.
Po śmierci Boromira, Denethor oszalał i niemal doprowadził do śmierci Faramira. 15 marca 3019 roku, w akcie szaleństwa, dokonał samospalenia, ale mimo to pozostał w pamięci poddanych jako silny i mądry władca.
Imię Denethor w języku sindarińskim oznacza „gibki i smukły”.
Ekranizacja Petera Jacksona
W filmowej adaptacji „Władcy Pierścieni” w reżyserii Petera Jacksona, postać Denethora, grana przez Johna Noble, przedstawiona jest w bardziej negatywnym świetle niż w książkach. W filmie faworyzuje Boromira, lekceważąc Faramira, co jest szczególnie widoczne w wersji reżyserskiej.
Denethor w filmie ukazany jest jako bierny władca, który bardziej szkodzi Gondorowi, a także jako osoba, która lubi dogadzać sobie, co kontrastuje z jego ascetycznym wizerunkiem w książkach. Zmianie uległa także scena jego śmierci. W książce dokonuje samospalenia, natomiast w filmie Pippin i Gandalf próbują go uratować z płomieni, a ostatecznie Denethor umiera w ogniu, rzucając się na pola Pelennoru.
Kategoria
Dúnedainowie
