Demostenes: Mówca i Polityk
Demostenes (384–322 p.n.e.) był greckim mówcą i politykiem, znanym jako zdecydowany przeciwnik macedońskiej dominacji w Grecji. Pochodził z zamożnej rodziny, jednak w dzieciństwie stracił ojca i w młodości borykał się z niedostatkiem z powodu nieuczciwych opiekunów.
Życiorys
Po osiągnięciu pełnoletniości Demostenes wszczął proces przeciwko opiekunom, ale mimo wygranej nie odzyskał majątku. Został logografem, piszącym mowy dla stron sądowych, co przyniosło mu uznanie i klientów. W wieku 30 lat porzucił ten zawód, angażując się w politykę.
W 355/354 p.n.e. apelował do Ateńczyków o wzmocnienie floty w obliczu zagrożenia ze strony Persji. Od 351 p.n.e. jego wymowa skierowana była przeciwko Filipowi Macedońskiemu, którego uważał za zagrożenie dla wolności Greków. Mowy te, znane jako filipiki, przyniosły mu sławę i mobilizowały społeczeństwo do działań zbrojnych.
W 338 p.n.e. po klęsce w bitwie pod Cheroneą, Demostenes, choć uczestniczył w walce, musiał uciekać z pola bitwy. Mimo to zachował zaufanie współobywateli, a jego mowa „O wieńcu” stała się jedną z najsłynniejszych. Po śmierci Filipa, nie docenił Aleksandra Wielkiego, wzywając do oporu. Po bitwie z Tebańczykami, w obliczu zagrożenia, Demostenes uciekł do świątyni Posejdona, gdzie po znalezieniu przez żołnierzy Antypatra popełnił samobójstwo, aby uniknąć aresztowania.
Twórczość
Demostenes pozostawił po sobie 61 mów, z których wiele zostało uznanych za arcydzieła retoryki. Jego dzieła były studiowane już w starożytności, a pierwsze drukowane wydanie ukazało się w 1504 roku. Jego mowy odzwierciedlają głęboką miłość do ojczyzny oraz etyczny poziom, który wyróżniał je na tle ówczesnej literatury. Charakteryzowały się doskonałą konstrukcją, harmonią oraz bogatym słownictwem, co czyni je jednymi z najwybitniejszych dzieł retorycznych w historii.
