Delta Dunaju (rum. Delta Dunării) to druga co do wielkości delta w Europie, położona w Rumunii i na Ukrainie, o powierzchni 3446 km². Jest jednym z najlepiej zachowanych obszarów naturalnych na kontynencie.
Geografia
Delta Dunaju powstała na skutek podziału rzeki na ramiona. Obecnie u ujścia do Morza Czarnego Dunaj dzieli się na trzy główne ramiona: Kilia, Sulina i Święty Jerzy. Cały obszar jest gęsto poprzecinany kanałami, co sprawia, że delta jest złożona z licznych wysp, wydm, trzcinowisk i bagien. Wiosną i jesienią wiele terenów jest zalewanych. Delta jest także miejscem występowania tzw. plaurów – pływających wysp zbudowanych z organicznych materiałów.
Przyroda
Delta Dunaju jest domem dla ponad 1200 gatunków roślin oraz 300 gatunków ptaków i 85 gatunków ryb słodkowodnych. Obszar ten został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO i objęty ochroną biosfery, z czego około 2733 km² to obszary ochrony ścisłej. W delcie lęgną się ptaki migrujące z różnych części świata, a także występują tu dzikie zwierzęta, takie jak wilki i dziki.
Mieszkańcy delty
Na obszarze delty żyje około 15 tysięcy ludzi, głównie w małych wioskach. Komunikacja odbywa się głównie drogą wodną, często przy użyciu drewnianych łodzi. Mieszkańcy trudnią się rybactwem oraz zbieraniem trzciny, co ma znaczenie dla lokalnej gospodarki. Istnieje również społeczność Lipowan, potomków starowierców, którzy osiedlili się w delcie w XVIII wieku, uciekając przed prześladowaniami religijnymi.
Podsumowanie
Delta Dunaju to unikalny ekosystem, który łączy niezwykłą bioróżnorodność z tradycyjnym stylem życia lokalnych mieszkańców. Jest to obszar o dużym znaczeniu ekologicznym i kulturowym, chroniony przez UNESCO.
