Dejokes – Król Medów
Dejokes (gr. Δειοκες, staroirańskie *Dahyauka~, asyryjskie Daiakku) był pierwszym królem Medów, panującym około 700–678 p.n.e. Jego wybór na króla miał na celu zwalczenie bezprawia wśród Medów. Zbudował stolicę Medów, Ekbatanę, oraz ustanowił ceremonialne praktyki dworskie.
Według Herodota, Dejokes panował w latach ok. 700–647 p.n.e., jednak niektórzy historycy sugerują, że Herodot mógł pomylić daty panowania Dejokesa i jego syna, Fraortesa, co prowadzi do wniosku, że jego rządy trwały jedynie 22 lata, między 700 a 678 p.n.e.
Inna grupa badaczy datuje jego panowanie na lata 727–675 p.n.e., powołując się na źródła asyryjskie z czasów Sargona II, które wzmiankują o postaci o imieniu Daiakku. W 715 p.n.e. miał on pełnić funkcję gubernatora lub wasala Manny, rządzącym w prowincji Uiszdisz. Daiakku wspierał króla Urartu, Rusę I, w walce przeciwko władcy Manny, Ullusunowi, jednak poniósł porażkę, a Sargon II ujął go i skazał na wygnanie.
Utożsamienie Dejokesa z Daiakku opiera się jedynie na podobieństwie imion, co budzi wątpliwości wśród badaczy. Stuart Brown zauważa, że mało prawdopodobne jest, aby osoba, która przez krótki czas była gubernatorem, mogła być powiązana z utworzeniem państwa Medów. Igor Djakonow zwraca uwagę, że Herodot mógł uprościć przebieg wydarzeń, łącząc zasługi wielu wodzów Medów w jednej postaci Dejokesa.
Podsumowanie
- Dejokes – pierwszy król Medów (ok. 700–678 p.n.e.)
- Za jego rządów zbudowano stolicę Medów – Ekbatanę.
- Różne daty panowania: Herodot 700–647 p.n.e., inni badacze 727–675 p.n.e.
- Możliwe utożsamienie z Daiakku, gubernatorem Manny.
- Wątpliwości co do jego roli w utworzeniu państwa Medów.
Bibliografia
Prace dotyczące władców Medów i historii ich panowania.
