Odkrycie Deimosa
Deimos, jeden z księżyców Marsa, został odkryty przez amerykańskiego astronoma Asapha Halla 12 sierpnia 1877 roku w obserwatorium marynarki wojennej USA. Kilka dni później, 18 sierpnia, Hall odkrył także drugi księżyc Marsa, Fobos.
Charakterystyka fizyczna
Deimos jest prawdopodobnie dawną planetoidą, która została skierowana w stronę Marsa przez pole grawitacyjne Jowisza. Jego orbita, początkowo wydłużona, została zmieniona w niemal kołową w wyniku hamowania aerodynamicznego podczas zbliżeń do planety. Deimos ma wymiary 15 × 12 × 10 km i jest silnie niesferyczny.
Księżyc składa się ze skał bogatych w węgiel oraz lodu. Jego powierzchnia jest pokryta kraterami, ale jest gładsza niż Fobosa, głównie z powodu wypełnienia kraterów grubą warstwą regolitu. Dwa największe kratery na Deimosie, Swift i Voltaire, mają średnicę około 3 kilometrów i upamiętniają pisarzy, którzy wspominali o dwóch księżycach Marsa przed ich odkryciem.
Orbita i widoczność
Deimos widziany z Marsa ma średnicę kątową nie większą niż 3′, co sprawia, że jest trudny do odróżnienia od gwiazdy. Jego maksymalna jasność jest porównywalna z jasnością Wenus widzianą z Ziemi. Okres obiegu Deimosa wynosi 30 godzin 17 minut i 55 sekund, co sprawia, że dla obserwatora na Marsie czas, w którym księżyc jest widoczny, wynosi aż 2,7 dnia.
Ze względu na niewielką odległość od Marsa i małe nachylenie orbity, Deimos nie jest widoczny z obszarów okołobiegunowych planety.
Zaćmienia Deimosa
Na marsjańskim niebie często zdarzają się zaćmienia Deimosa, spowodowane jego bliską orbitą wokół Marsa. W ciągu marsjańskiego roku, trwającego prawie 687 dni ziemskich, dochodzi do około 110 zaćmień. Mogą one trwać do czterech godzin, a z uwagi na niewielki rozmiar Deimosa, przeważnie są to zaćmienia całkowite.
