Deglomeracja
Deglomeracja to proces mający na celu zmniejszenie zagęszczenia ludności w obszarach zurbanizowanych. Wyróżnia się dwa główne typy deglomeracji:
- Czynną – obejmującą przenoszenie zakładów pracy poza granice aglomeracji.
- Bierną – polegającą na niedopuszczaniu do powstawania nowych miejsc zatrudnienia w aglomeracjach.
Proces ten jest szczególnie widoczny w krajach rozwiniętych, gdzie eksurbanizacja prowadzi do rozwoju terenów budowlanych, często daleko od istniejących miast. Deglomeracja często towarzyszy restrukturyzacji okręgów surowcowych, co prowadzi do rozproszenia skoncentrowanego przemysłu.
Aby zachęcić inwestorów do lokowania działalności gospodarczej w mniej zurbanizowanych regionach, wprowadzane są ulgi inwestycyjne, podatkowe oraz korzystne kredyty. Deglomeracja ma na celu również aktywizację słabiej rozwiniętych gospodarczo obszarów, co może przynieść korzyści w postaci lepszego wykorzystania dostępnej siły roboczej.
Podstawowym celem deglomeracji jest poprawa warunków życia mieszkańców. Nadmiar zakładów i ludności w jednym miejscu prowadzi do wzrostu kosztów inwestycyjnych i eksploatacyjnych, co obciąża budżet. Rozproszenie działalności przemysłowej może zatem przynieść oszczędności, które lepiej wykorzystać w rozwijaniu mniejszych miast.
Deglomeracja jest zatem kluczowym elementem planowania przestrzennego, dążącym do racjonalnego rozmieszczenia sił wytwórczych i ludności na danym obszarze.
Przypisy
Kategoria: Procesy urbanizacyjne
Kategoria: Geografia osadnictwa
Kategoria: Polityka gospodarcza
