„`html
Dębowy Gaj
Dębowy Gaj to wieś sołecka w Polsce, usytuowana w województwie dolnośląskim, w powiecie lwóweckim, w gminie Lwówek Śląski. W latach 1975-1998 wieś wchodziła w skład województwa jeleniogórskiego.
Nazwa
Miejscowość była wymieniana w kronice Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis jako Sebyneyche w latach 1295-1305. Z biegiem lat pojawiały się różne formy nazwy, takie jak Siebeneichen czy Dębice, aż w 1947 roku przyjęła obecną nazwę – Dębowy Gaj.
Położenie
Dębowy Gaj leży na lewym brzegu kanału Bobru – Młynówki, wschodnim krańcu Pogórza Izerskiego, w obszarze Parku Krajobrazowego Doliny Bobru. Przez wieś przebiega linia kolejowa oraz drogi łączące ją z pobliskimi miejscowościami.
Historia
Na terenie Dębowego Gaju odkryto ślady osadnictwa, w tym grodzisko Babi Gródek z okresu kultury łużyckiej. Wieś została założona przed 1300 rokiem, a od XV wieku była własnością rodu Zedlitz. W XVII wieku zamek w Dębowym Gaju został przekształcony w pałac. W 1813 roku miały tu miejsce walki podczas wojen napoleońskich.
Zabytki
- Kaplica grobowa, obecnie kościół pw. M. Kolbego (połowa XVII w.)
- Zespół pałacowo-folwarczny:
- Pałac (ruina, z 1620 r. i XIX w.)
- Park (z 1780 r.)
- Folwark (oficyna, z XIX w.)
- Dom murowano-szachulcowy, nr 23 (druga ćwierć XIX w.)
Demografia
W 1871 roku Dębowy Gaj osiągnął szczyt liczby mieszkańców, wynosząc 569 osób. Pod koniec XX wieku wieś miała około 200 mieszkańców, a według spisu z 2011 roku, zamieszkiwało ją 190 osób.
Urodzeni w Dębowym Gaju
- Krzysztof Poniński (1802-1876) – pruski polityk i urzędnik, starosta powiatu lwóweckiego.
Bibliografia
- Słownik geografii turystycznej Sudetów, Marek Staffa (red.), Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003.
„`
